kara kalem mi seni anlatan,yoksa kara yazımmıydı anlattıran bilmiyorum ama bi gün postacı kapıtını tıklatır belki diye yastık altı saklanan mektuplarının omzuna bi yük daha yükleyesim geldi...
çok iyi oku sevgili...sanadır bu dinmeyen acı...

dün gece rüyamda gördüm seni...kan ter içinde uyanılırya hani,hani ağlamadan gözlerin kan çanağına döner...öylesi bi acıyla uyandım uykudan...dualar yükseltip arşa;sancımı sana da ayan etmesini diledim Allah tan...Neden diyecek olursan hayırsızım;bil diye...sende yandiye...boğazımda koyduğun sevdanın,ardında bıraktığı haram olmuş bi hayatın kör bi bıçak gibi uykularıma hergün saplanışı sende hisset sende "öl" istedim yaşarken...

cana yakın yazasım yok bugün,kahretip ardına bıraktıklarına;dirhem dirhem soluşunu görmek istiyorum seninde kalbinde umutlarının...dilim dualarda yüceltse de seni kalbimin "amini" değilsin artık sevgili...

sen gittikten sonra,yıkıldım işte allah ın bildiğini lanet bi gurur uğruna senden saklayacak değilim...yoruldum...uykularım kaçtı...şiirler sen dedi şarkılar hep seni anlattı sanki...nefret ettim sonra senden...acına sevdamı bedel biçtiğin için,beni yarım,beni yarali bıraktığın için nefret ettim senden...

hiç bir zaman gözlerinde büyütemeyeceğin bu mektubu ben satırlarda divane bi aşık gibi hergün yeni cümlelerle eskittim sevgili...

"şimdi soruyorum sana...nasılsın hayırsızım...yıktığın hayatla ayakta mısın...değdi mi o hayat yıktığın bu hayata...
değdiğimi hayırsızım...değdimi gönül sızım...?