Bu gece sana veda edeceğim sevdiğim.Bunu yapmak çok zor ama yapılmayacak şey değil, nasıl olsa ölüm de bir son. Gözlerimden yaşlar delicesine boşalmak istiyorlar, nefes alamıyorum, yaşayamıyorum bu bile zor. Korkağım ben.. Kendimi kaybettim, seni kaybettim, düne dair ne varsa kaybettim..

Canım acıyor ama artık bunu sana söyleyemem. Birilerini kandırıyorum, kendimi kandırıyorum, böyle de yaşanmaz biliyorum. Sen bana her şeyden önemlisi seni öğrettin bunun için teşekkür ediyorum. Gerçekten sevmeyi öğrettin, gerçekten sevmek, sevilmek için beklemek, sevilmek için sevmek demek değilmiş..

Ben beceremedim ya sevmeyi, sevmeler de utansınlar şimdi.. Ölüyorum ama sen bakma bana.. Dön bak dünyaya hâlâ umutla.. Ölüyorum ben ama sen aldırma bana.. Yaşam çok güzel haydi yaşa.. Bu gece sana veda ediyorum sevgilim.. Sevme- sevilme savaşıydı benimkisi.. Artık susma vakti…

Yalnız şu cümleyi söylememe izin ver “Seni dünyadaki her şeyden çok…” Ya da yok, kalsın söyletme bunu şimdi bana. Yeniden yaralayıp, yaralanamam. Boğazıma bir şeyler düğümleniyor, Veda’nın düğümü bunlar. Ölüyorum sevgilim ama sen aldırma bana.. Yaşa ve unut geçmişi.. Ölüyorum ömrüm ama sen bakma bana.. Yaşa da, mutlu yaşa da varsın benden uzaklarda yaşa..