Yoruldum artık sensiz geçen gecelerin ardından,yeni bir güne merhaba demekten.takvimlerden düşen her yaprakta sanki biraz daha artıyor sancılarım.
Alışkanlıklarımı hiç değiştirmedim,bıraktığın gibiyim yani.hani seninle her zaman gittiğimiz bir çay bahçesi vardı ya ,genelde orada takılıyorum. Hatırlıyor musun isimlerimizin baş harfini kazıdığımız bir ağaç vardı.ilk öpüşmemiz o ağacın altında olmuştu.o gün heyecandan neredeyse kalbim duracaktı.gidişinden olsa gerek yaprakları solmaya başlamış,pek mecali yok gibi.
Senden sonra hayatıma kimseyi almadım,bundan sonrada biriyle birlikte olacağımı da
Pek sanmıyorum.sen içimde öylece dururken,başka bir insana ne verebilirim ki.açıkçası kimseyi üzmek istemiyorum.
Birlikte çekildiğimiz resimlere bakıyorum geceleri.ne kadarda mutluymuşuz o anlarda.inan kim görse sevdamızı yüzümüzden okuyor.biliyor musun ne zaman aklıma gelsen gözümden yaş olup akıyorsun.bazen kadere çok kızıyorum,sitemde etmek istemiyorum ama ölüm yakışmadı bu sevdaya.
Seni gözümden bile sakınırken,sarhoşun biri gelip çarptı o tazecik bedenine.seni,umutlarımı ve yarınlarımı ezip geçti.yüzündeki gamzelerini kan kaplamıştı.görünce çöktü omuzlarım,yıkıldı dünya başımın üstüne.hiç ayrılamayız derken ebediyen aldılar seni elimden.şimdi ne zaman sıkılsam ne zaman yüreğimi darda hissetsem,sen yerine mezar taşına sarılıyorum.
Sevgilim kış oldu mu korkuyorum mezarını sulamaya,sular buz gibi toprağın altında tenin üşür diye ödüm kopuyor.kendini yalnız hissetme olur mu.ben hep senin yanındayım.merak etme zaman hızlı geçiyor,hasretimiz bitecek kavuşacağız mutlaka.sen öteki dünyada beni bekle yeter.