Sevgili anacığım,
Mektubumun başında,seni yüce Yaratıcı’nın selamı ile selamlıyorum.
Çanakkale’ye geleli çok vakit olmadı.Yolda gelirken hep düşündüm.Burada bunca insanın ne işi var?Ve ben daha 15’imde iken;sana,gardaşlarıma ve topraklarıma doymamışken neden buraya geliyor ve Kur’an olması gereken ellerimde,yüce Yaratıcı’nın erkeğe lutfü olan helalim olacak yarin ellerinin yerine silah tutuyorum?
Yolun ilk günleri oldukça zor geçti.Bitmek bilmeyen bir açlık ve yorgunluk duydum.Çoğu kez rüyalarıma Balkan savaşlarında cepheye koşup,daha ben daha baharımda iken bizden ayrılan şehit babam girdi.Mübarek ellerinde bir orak tutuyor ve altın sarısı buğday tarlalarında çalışıyordu.Duruyor,bana bakıyor,gülümsüyordu.Koşup yanına varacakken,tam elini tutacakken de rüyamdan uyanıyordum.
Buraya gelişimin ilk gecesi,o mübarek rüyalar görünmez oldu.Uzun vakit cephe gerisinde oyalandım.Sana bu satırları yazarken,taaruz gerçekleşiyor.Ben üçüncü sırada bulunuyorum.Biliyorum ki pek az vakit sonra,mübarek atam ile buluşacağım.
Buraya geldiğim andan itibaren,anladım ki,bu topraklar uğruna bir canımı değil bin canımı feda etsem az kalır.Şehadete susadım anacım.Az evvel bir bölük ağabeyimiz şehit oldu.Onların gözlerinde korku görmedim.Ama bu gavurlar pek korkak be anacım.Bombalar ile yıldırmaya çalışıyorlar bizi.Fakat biliyoruz ki,yüce Allah bizimle.
Bir komutanımız var.Mustafa Kemal Paşa isminde.Dün bizim taburu ziyaret etti.Derin mavi gözlerinde hüzün vardı,acı vardı da yılgınlık yoktu anam.O gittikten sonra,gözlerim dalmıştı.Babamı gördüm rüyamda anacım.Bu sefer ellerini öptüm.
Şimdi ben ona kavuşuyorum.Hiç tasalanma anacım.ben emanet aldığım canı,emanet aldığımız şanlı bayrağımız ve dinmeyecek ezanlar uğruna veriyorum.Şimdi,yolda gelirken aklımda olan kara sorular dağıldı.Hatta,daha evvelden gelseydim diye dua ettim.
Önümüzde ki askerler az evvel şehadet şerbetini içtiler anacım.Sıra bizde.İnşallah,ben inanıyorum ki bu mektup sana ulaşacaktır.
Toprak kokan ellerini hasretle öpüyorum.Bizim buluşmamız ahirettedir.Artık sizi Allah’a emanet ederken,yüce Yaratıcının selamı ile sözlerime son veriyorum.
Selamünaleyküm.
Şehit olması nasip olan oğlun...Hasan.