Sevgili Atam; şuan o deniz mavisi gözlerini karşımda hissederek,seni ve yaptıklarını anlatma gücü buluyorum kendimde…

Herkesin dilinde sanki nakarat gibi hep aynı sözler, “yıl 1919 Mayıs’ın 19’u”. Ben istedim ki farklı olsun,sadece 19 Mayıs değil,29 Ekim,30 Ağustos,23 Nisan değil,senin her anımızda aldığımız rahat bir nefesteki payını anlatmak istiyorum…

Atam,seni görmek şerefine ne yazık nail olamadık,fakat seni anlayabilmek için seni görmek gerekmez. Fikirlerini benimseyip,hayata geçirmek yeterli..Senin fikirlerinin doğrultusunda,ilkelerinin ışığında ,söylediğin tüm sözlerin gölgesinde yavaş , fakat emin adımlarla ilerliyoruz…

Sen ki; ayırım yapmaz,bölücülük bilmezsin. Sen ki,Türk Milleti bir bütündür,parçalanamaz diyensin… İşte Atam, Türk Milleti ,bir elin parmakları gibidir,adı,sanı ne diye tabir edilirse edilsin,TC. vatandaşıysa,parmaklardan birinin,kırılması,incinmesi halinde, emin ol ki, tüm Türkiye acısını içinde hisseder… Biz bir bütünüz ve hepimiz inde Atası sensin.

Ulu Önderim; vatanı beklemeye Ali’ler,Ahmet’ler,Mehmet’ler davul ile zurna ile gidiyorlar,adeta ikinci bir düğün oluyor her birinin gidişi...Üstelik;ağlamıyorlarda ana hasretini ,baba hasretini,sevdalılarının hasretini düşünerek. Öyle mağrur duruyorlar ki; bu mağrur duruşun altında,her birinin damarlarında bulunan asil kanın payı büyük! Evlatları “şehitlik” mertebesine erişen, ana-baba,sevdalılar; ne saçını yoluyor ,ne başını… Sessizce,dolo dolu bakan gözlerle “vatan sağolsun” naraları atılıyor her birinin mahsun bakan gözlerinden…

Türk, dur-durak bilmez,Türk yorulmaz,Türk ağlamaz ve Türk boyun eğmez asidir deli taylar misali…

Bizler Türküz Atam; bize de Türklüğü öğreten sensin,çalışıyoruz Atam,yorulmadan dinlenmeden,çizmiş olduğun yolda,gösterdiğin doğrultuda izindeyiz…

Kadınlarımız Atam kadınlarımız….Kimisi kızgın güneşin altında çapa yapar,buğday biçer,alınlarından boncuk boncuk dökülür ter,elleri nasırlıdır,ayağında eski bir papuç…Fakat yürekleri,nde sevda gülleri büyütürler…Kimisi ise öğretmendir, nice Fatihler , M.Kemaller yetiştirirler,hemşiredirler hayat verirler,bazıları milletvekili oldular,başbakanlık mevkisine eriştiler. Tüm bunlar senin sayende oldu Atam ,minnettarız sana!..

Herşeyden bahsettim,gençler hariç. Biz gençlik mi neler yapıyoruz? Her bir genç,yeni destanlar yazma arzusunda,her bir genç M.Kemal olma sevdasında,her birimiz senin yolundayız,seni tanımayanların,tek tek,bir bir karşılarındayız! Kalemlerimiz seni yazar,kitaplarımızdan seni tanırız ve her birimizin gözleri bir çift namlu kesilir sana dil uzatanlara karşı…

Ben Türk’üm Atam; boyun eğmem,diz çökmem,atılan bir ok gibidir her sözüm geri gelmez,ağzımdan çıkan her söz yeminimdir çiğnenmez!

Söz veriyorum Atam;tüm gençlik adına,söz veriyorum bu topraklarda yaşayanlar adına. Sözüm söz! Senin izinde , senin yolunda, hiç bıkmadan yürüyeceğime,Türk’ün ne yapabileceğini önce sen gösterdin,şimdi de güvendiğin gençliğin göstereceğine dair,söz veriyorum Atam namusum ve şerefim üzerine…

Sen yüce Atam, rahat uyu,biz gençlik var oldukça,bizlerin yüreğinde sen yaşadıkç,unutulmayacaksın,

UNUTTURAMAYACAKLAR SENİ…

15.05.1997