Sana mülteci geliyorum uyruğunu ver

Yüreğim sevda, yüreğim sen tutuşur, yüreğim ağlamaya tutulur, ağlama sakın. Saat gece yarısı gözümde iki damla yaş, aklımda hep sen varsın. Ağlarken gülümsüyorsam eğer bir hayalim vardır, ondandır direnmelerim.

Kurduğum her hayal bir yol, bütün yollar sende bitmeli.

Sana sesleniyorum yüreğimin en aşık yerinden ve yüreğimdir yüreğinin en ulaşılmaz dağlarından sana yol bulan.

Ben seni bunca seviyorum… Ya sen …

Nereye gitsem hep sende kalıyorum. Yıldızların gökyüzünde kaldığı gibi. Ve içinden bir dilek tut denildiğinde seni tutmak.

Sizin orda kar yağıyor, burda ben üşüyorum. Şarkılar söyleyerek ısınıyorum, sana uzanan soğuk yollarda. Yollar kaygan, yollar uçurum, yollar derin. Son durağım oluyor sende biten. Kış kapına dayandı üşüyen benim ellerim, uzanır mı ellerime ellerin!

Sen yüreğimin merkezi, içimde bütün sevgililer yörüngende döner. Terk edersen yerini bütün umutlarım ölüme gider.

Yabancı sokakların soğuk yalnızlığı… upuzun bir yolculuktur sana vaad edilen.

Bir kalbim var uzansan tutabileceğin. Tutulacaksa bu yürek sende tutulmalı… Ne kötüdür bir duyguyu sadece yaşayanın bilmesi. Oyuncağı elinden alınmış çocuğun gözyaşlarıdır yanaklarımdan süzülen ve boğazımda düğümlenen birkaç hıçkırık.

Sevmek bir şey değil, sevilmekte… Bir meleğe aşık olmak… Anlatamıyorum. Susuyorum… Ya sende susarsan.

Senden kalan, içimde koca bir yara…

Biliyor musun, çocukken her düştüğümde ellerim kanar, ağlardım. Annemin öpmesiyle akan kan durur, acısı geçerdi ellerimin. Ve yeniden koşardım hiç durmadan. Ah anne şimdi yüreğimde kanayan bir yara, ve sen de yoksun.

Ey yüreği yaşamak olan melek, bilmezsin göz aldıklarımın içinde ölüm de var. Ama bedelsiz düştüm ölüme. Bitmez bir suçlamayla ödüllendirildim

Bir su damlası gibi gözlerimden kayıp da gitme sakın, yazma adımı yanında silgisi duran ömre.

Bir ayrılık şarkısıdır kulaklarımda çınlanan gecenin bir vaktinde… Davetsiz bir misafirdir kapımı çalan. Ve senin ömründe bir kere düşündüğün,dilimde her gün söylenen bir şarkıdır.ZAMAN ALIŞMAYI ÖĞRETİR,UNUTMAYI ASLA…



Ben başlamadan biten aşklardan anladım, mevsim sonbahar.

Yalnızlık sonbaharda düşen son yaprak.

Şimdi söz sırası kahır ve kaybedilmişliğindir.

Tek bir kelime ile yaşama döndürülebileceğin bu gönlü harabeye döndürüp gittin. Olsun arkadaş yine de ben seni seviyorum. Sevgiler ayrılıkta bile bitmemeli.

Bu ayrılığı da benim hesabıma yaz… Ben ödemeliyim bedelini. Sen sonbahardan bahara uzan. Gir yangınsız yüreklerin irem bağlarına, topla gülle nergizi. Tak saçlarına solmamış bütün gülleri, sana bıraktım güzelliklerin hepsini… Sen mutlu ol yeter. Çünkü senin o eşsiz yüreğin tüm bunlara değer.