2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1284
Okunma

Daha güzel bir ülkede yaşamak için direnen, sesini yükselten çocuklarımızın öldürülmesine çanak tutanlar, sevinenler, salyalar akıtarak hakaret edenler var.
Hadi aklınız basmıyor, hadi mantığınız ermiyor, vicdanınız nerede, insafınız nerede.
Ölüm bu, hayatın baharından, baba gölgesinden, ana kucağından bir daha dönmemecesine kopup gitmek. Üstelik içinde güzel umutlar yeşertir, sevgiler beslerken yitip gitmek. Üstelik haksız –yersiz-gereksiz bir saldırıda can vermek.
Zulüm bu, zulüm. Yıkım bu, ölüm bu, ölüm.
Sevinciniz niyedir. Ölüme sevinciniz, zulme sevinciniz.
Kininiz, nefretiniz, ihanetiniz niyedir.
O çocuklar kiralanmış mıydı, o çocuklar satılmış mıydı. O çocuklar size ne gibi tehdit oluşturuyordu.
Ananızı, bacınızı, eşinizi, işinizi, aşınızı mı elinizden aldılar
Tamam anladık acımıyorsunuz, hissetmiyorsunuz. Susun, bari ölüme dil uzatmayın.
Yoksa kapılarınıza dayanıp, ananıza, bacınıza, karınıza, kızınıza mı saldıracaktı
Berkin Elvan.
14 yaşında, melek yüzlü çocuk, çiçek yüzlü çocuk. Öldürüldü. Bunu ah bi canlandırabilseniz gözünüzde, yaşatabilseniz içinizde. Keşke, ah keşke sizin de öyle evlatlarınız olsa ama asla ve asla kaderi Berkin’imize benzemeyen çocuklarınız olsa.
Üzülmek istem dışı, insani bir duygunun ortaya çıkışı, sevinmek de öyle.
Berkin Elvanlar, o masum, o akıllı çocuklar öldürülür de; birilerinin yüreğine ateş düşerken birilerinin dilinden şuh naralar yükselirse; tanrıdan şikayetçiyim, bir şeyleri yanlış yapıyor diye.
Algı sorunu olmalı. İnsanlar bölünmüş, insanlık bölünmüş. Birileri bağnazlığa, liranın cazibesine boğulmuş, insanlığını yitirmişken birilerinin vicdanı sızlıyor, sızlıyor, öbürküler adına da sızlıyor.
Böyle yaratılış olmaz, yaratılanlar böyle sınanmaz. İşin içinde iblisin parmağı var. İsyanım iblisin egemenliğine, isyanım duyguları körelmişlere, isyanım vicdanı lekelenmişlere. İsyanım ruhunu iblise teslim etmişlere.
Böyle millet olunmaz, böyle devlet olunmaz.
Sevinci-tasayı, gelecek hayallerini-birlikte yaşamayı paylaşmayanlardan hiçbir şey olmaz. Sürü de olmaz. Bet bereket de olmaz.
“dağda bir çiçek solmuş dediler
ağlarız kaybedişimize
ağlarız
kendi halimize"
Müsadenizle