Yanılıyorsunuz.. Ben Ölmedim..


Ölemem ki ben, öldüremezsiniz beni.. İzin vermezler, yaşatırlar beni abilerim ablalarım, unutmazlar, unutturmazlar... bilirim.


Yaramazlık yapamam belki bir daha, kimseyi kızdıramam mesela, metrobüsünüzde, hızlı treninizde, marmarayınızda bir Gaziye, yaşlıya, çocuklu bir anneye yer veremem mesela..


Kopyada çekemem, dersaneye de gidemem artık ben. Yemekten önce dondurmada yiyemem, bayramda alınan yeni ayakkabılarımı kutusunda saklayamam değilmi ?


Benim artık uçurtmam da olmaz sanırım, arkadaşlarımla okulu kırıp sinemaya gitme şansımda yok değilmi ?


Anne ağlama, cesur ol, dim dik ayakta ol.. Bak sana destek olan koca bir millet var anne !


Sanma ki üç gün sonra gündem değişir, Büyük Usta.. Yeni bir masal anlatır ve bir kaval eşliğinde bütün koyunlar huşu içinde dinler.. Bu millet asla bir masumun kanını yerde bırakıp üzerine kum serpmez anne.. Ağlama.. Dayan, dayan ardındaki milyonlarca Atatürk’ün evlatlarına..


Kaldıramazsınız benim 16 kg. olan ağırlğımı, taşıyamazsınız, çürür omuzlarınız.. Dizleriniz titrer.. Yutkunamazsınız.. Sızılarınız çığlık çığlık susar ben uyurken.. Öldüremezsiniz beni, izin vermezler.. Kaldırsanızda ’ Andımızı ’ beyinlerden silemezsiniz .. Biz yine büyüklerimizi sayar, küçüklerimizi koruruz..


Beni gömdüğünüzü sanmayın, bu toprak benim üzerimi örtmez !

Bu toprak nice savaşlarla, nice şehit kanıyla alındı..Bir masum çocuğun üzerini örtbas etmez !


Yanılıyorsunuz ben ölmedim, benim uykumla milyonlar uyanıyor.. Bazılarıda bu sesten çok rahatsız oluyor..


Anneciğim, annen ölürse öksüz ! Baban ölürse yetim ! Eşin ölürse dul kalırmış ya insan, annee, çocuğu öldürülene ne derler ? Sen ne kaldın şimdi ?