Bir çocuk doğduğu anda, bir anne doğmuş olur...Kalbi tüm hızıyla çocuğu için çarpar,gülünce güler ağlayına ağlar,sabaha kadar başında bekler o anne,üstünü örter...Kim zarar gelsin ister ki o minicik bedene hangi anne,hangi insan...O daha çocuk ! Ülkeye yandaş olsa ne olur,kanun hakkı yok,seçme hakkı yok,bir çok özgürlüğü yok
Evet BERKİN ELVAN bu satırlarımda senin ruhuna...
267 gün yoğun bakımda uyudun,çaresiz,yaşadıklarını rüya sandın hep uyudun...Arkandan yas tutan o kadar insan var ki ama 5 gün sonra herkes gerçek hayatına geri dönecek,kendi derdine üzülecek,arkandan her gün ağlayan yüreği sızlayan bir kişi olacak ki; Annen... Onun acısı hiç geçmiyecek,geçirdiğiniz dünler,anılar,acılar unutulmayacak...Her ekmek yediğinde,her lokmasında boğazında düğümlenecek,öyle ya Allah’ın koca nimeti olan ekmek ölüme sebep oldu,buna sebep olan her kimse aynı acıyı yaşasın demeyeceğim,diyemiycem senin ufak bedenine yakışmaz sözlerim ama,ailenin çektiği acını üçte birini yaşasın diyicem...Çocukluğunu tam yapmamış insan, kolay kolay tam bir insan olamaz. Senin canını acıtanlar çocukluklarını yaşayamamış olmalılar,ne güzel dünlerin vardı oysa,birde yarınların...Çok şükür diyebiliyorum ki sıcacık bir evde büyümüşsün Berkin’im ne güzel bir ailen varmış,sen hayata gözlerini kapattığında arkandan feryat eden bir annen varmış Berkin !
Sen ne güzel uyuyorsun öyle,minicik ellerin,simsiyah kaşların misket gibi gözlerinle,kuş gibisin çok hafif...uçtun gittin öylece,yetişemedik çok çırpındın sonu yine hüsran...
Yine acılı bir uyanış oldu ülkemde Berkin,gözlerimi açtım 16 kiloluk bedeninin altında kaldım,canım yandı,sonra düşündüm,daha fazla yüzleşmeyecektin bu kötülüklerle,çünkü her şey gittikçe kötüleşiyordu,en saf olduğun zamanlardı 15’li yaşlar,sonrasında bende büyümek istememiştim,günahlara ortak oldum,yalancı insanlarla savaştım,hep derim ya ’Ekmeğimin tuzu ’diye,tamda sana Ekmeğinin tuzu sen oldun Berkin...
Hayatta kalsaydın şu yaşamın en güzel köşesinde olamıyacaktın belki,hayatın adil olmadığını 15.senende anlamışsındır.Kmisinimn çocuğu hırsızlık yapar en güzel şartlarda büyür,kimisi de işte bir ekmek uğruna canını feda eder.
ŞÜPHESİZ Kİ CENNETTESİN bunu öyle güzel yazıyorum ki...Cennet,meleklerle dolu,yemyeşil,güzel kokulu,sonsuzluk...Bir melek daha eklendi.Sen çok özelsin Berkin’im Allah sevdiklerini erken alırmış,bardağın tek dolu tarafıda bu...Bende çok gelmek istiyorum oraya,ama gelişim senin kadar güzel olmayabilir,öyle güzel yerlerde olmayabilirim
Onlara sevginizi verebilirsiniz ama düşüncelerinizi asla,Çünkü onların kendi düşünceleri vardır,Onların bedenlerini barındırabilirsiniz ama ruhlarını asla,Çünkü onların ruhları geleceğin sarayında oturur...Böyle satırlar varken çocukları uğurlamak niye...
Dayanmak onlara düştü,
Onların hâline ağlamak bize.
Seninle daha çok konuşuruz,
Böyle birbirimizden uzak,
Böyle kendi kendimize.
Topraktan ekmek.
Öyle ya TOPRAKTAN EKMEK....
’’Kaldır başını ve dimdik dur. Bu senin değil, ülkemin ayıbı. Hırpalanmış yerlerinden öperim çocuk...’’ (Nazım Hikmet)
MEKANIN CENNET,EN GÜZEL YAKIŞAN SEN OL,tek duam AİLENE MAHŞERDE PERDE OL...
UNUTMAYACAĞIZ SENİ GÜZEL ÇOCUK