Büyüdüğünde ne olacağını bilmeyen bir ördek yavrusu gibi,ayazdan nasibini almış,yüzü kararmış ama nasıl,hem de nasıl yanmışım.Geçmişinden şüphe etmek gibi dopdolu ihanetlerle ayak tırnakları üzerinde yürümeye mecbur bırakılmış Afgan çocukları gibiyim.Bağlantısız bağlantılar kuruyorken saman altındaki sularla,gökyüzünün mavisine aşık olmakta nesi? Hak edişinde bir parça ekmek ve bir tas suyu olmayan bir karganın,ormana aşık olup türküler söylemesi gibi mahcubum,aşık olduğum maviye kan kırmızısını bulaştırdım diye.Yok saydığım kurtuluşların kölesi olduğum gerçeği,benim esasında korkak bir mengene olduğum gerçeğini ne kadar değiştirir.İşlevim tutup sarılmakken gönlüme düşen yeşil filize,ben neleri gömmüşüm,o filizi ekmem gereken toprağa..başımı gömdüğüm topraklar şahit olsun,eğer ben anlatabilseydim derdimi,simsiyah çıkardı pamuklar,artik hiç güne bakmazdı,sevdalı olduğum gökyüzüne vurgun,boynu bükük güne bakanlar...