“Gitme zamanı geldi”
Şairler hep böyle derler.”Gitme zamanı geldi”
Hiç kimse nereye gideceğini bilmez. Kendine yollar arar. Hayalini kurduğu bulutlara ulaşan o ince kıvrım kıvrım yol silinmiştir artık.
Hadi be gözümün çırası göster şu yolu !
Tık yok, her yanda derin bir sesizlik. Dağların yamaçlarına sisler çökmüş. Yumağından ayrılmış bir bulut güneşin gözlerini kapatmış.
İlk defa üşüyorum. Kahretsin ! Cigara paketini hela da unuttum.Canım öyle çok çekti ki..
Sevgi nedir ?
Bir filmde izlemiştim sevgi; fedakarlıktır, sevgi iki yüreğinle hasretle sarılmaktır..Sevgi, her şart altında sevdiğinin yanında olmaktır.
Ve sevgi, “Paylaşmaktır”
Kulaklarım çınlıyor; kendime acı acı gülümsüyorum. Bu söz ne çok değerliymiş. İyi ama şimdiye kadar farkına neden varmadım .
“Sevgi paylaşmaktır”
Ya paylaşacağın kimse kalmadıysa ?
Her şeyin bir çaresi vardır. Şu havada kırmızı şarap ne iyi giderdi. Adamda ne dert bırakır ne tasa..
Lıkır lıkır lıkır ! Hey gözünü sevdiğim be ! Yanında bir de Gayseri pastırması olursa...Offff !
Ne demiştik;
“Sevgi paylaşmaktır”

Yüreğini ortaya döküp harman yerinde
yana kavrula...