Az önce öğrendim aramıza yıllardan sonra yollarda girmiş. Oysa seninle aynı şehirde olduğumu bilmek bile acıtıyordu içimi. Peki şimdi mutlu olmam gerekmiyor mu? Nerden çıktı bu hüzün? Neden başka bir şehirde olduğunu duyunca gözlerim doldu; kalbim delice çarpmaya başladı? Unutmamış mıydım ben seni? Silip atmamış mıydım yüreğimden? Adını bile duymak istemiyordum oysa. Kandırmış mıydım kendimi bunca zaman? Zaten yoktun sen bende; neden araya giren birkaç saatlik mesafe üzdü beni bu kadar? Bu kadar çok mu sevmişim ben seni? Yokken bile varmışsın bende; meğer ben seni hiç unutmamışım…



Sen mi? Varken üzdüğün yetmedi şimdi büsbütün alıp gittin kendini ve yine bıraktın beni bir başıma eskiden olduğu gibi. Anladım unutmamışım seni ve yine anladım ki değişen hiç bir şey olmamış. Sen yine en büyük bencilliğini yapıp bıraktın beni bu kocaman şehirde o sevmekten aciz yüreğinle…