Sokakta yalnızlığa prangalanmış beni arıyorum. Işık süzmesi bana vururken karanlıkta kaybolmuş benliğin peşindeyim. Koşuşturuyorum sokak ortasında arkama dönüp bakıyorum yalnızca gölgem var zannediyorum ama o da beni terk etmiş yapayalnız kalıyorum sokak ortasında.

Tanıdık birini gördüm bu benim dedim peşinden yetişir koştum tam buldum derken karşıma yansıma çıktı. Bu benim yansımam mı diyerek mırıldanırken kendimi tanıyabilmekten dahi aciz olduğumu anladım. Gücümün, kuvvetimin bir değer ifşa etmediğini, bütün güzelliğine rağmen gerçek güzellik karşısında kaybolduğumu, kıymetin benlikle ölçülmediğini farkına vardım. Yalnız tek bir şeyin varlığı beni ilgilendiriyor ve o da beni değerli kılacak hazine olan DÜŞÜNCE.

Necip Fazıl’ın dediği gibi “Düşünmediğimizi düşünmedikçe düşünebilmekten uzak yaşayacağız.” Düşünme eyleminde uzak durdukça gerçeklikten ve dünyadan da uzak duracağız. Unutulmamalı ki yaşam sadece nefes almak değildir. İnsan düşünce ile kıymet kazanır. Düşünce insan içindir, başkaları için değil. Düşüncenin olmadığı yerde yaşamadan söz edilemez.

Zaman; sadece onunla değer kazanır, mekânın ötesine yalnızca onunla geçebilir, başkaların fikirlerine sadece onula ulaşırsın. Gerçeğin tek rehberi. Engelleri aşacak, zorlukları ortadan kaldıracak, tazecik kalpleri fethedecek yine odur. Düşünce hür dünyaya açılan bir kapı, bir penceredir. İnsanların aradığı altın anahtar düşüncenin ta kendisidir.

Düşünce her şeyin bir nebze içinde olur, ama hiçbir şeyden bir nebze dahi değer görmez. Herkesin ne gösterdiğine bakmaksızın vefasını ortaya koyar. Bizden hiçbir zaman kaçmaz ama biz sürekli bir kaçış içine gireriz. Hiçbir şeyi düşünmeden. Düşünmeyi hayatımızdan çıkarırız sadece bilinenler, yüklenenler ve uygulananlar çemberinde kısır döngüde dolaşırız. Bir amaca varmaksızın boşluğa doğru koşmuş oluruz.

Artık düşünce üzerindeki toz perdesini kaldırma vakti. Kaldırmaya gücü yetmesi için insanın belli olgunluğa erişmesi gerekir. Prangalardan kurtulmak, kendini bulabilmek, düşünceyi kalbine tasdik ettirmek, kaçmayı bırakıp peşinden koşmak gibi...

"FA"