aşkım...

Gece hayallerimle yanıma aldım seni.Yazdığım şiirlerimi rüyam yaptım.Senli düşlerde gezdik,sessizliğim sonsuzdu.Beni yakıp bitiriyordu.Kendimi sözcüklere verdim,kelimelere hapsettim.,hecelere yol verdim.Senli sözcükler kurdum,aşk şiirleri yazdım.

Garip bir sızı içimde akmaya başladı,ılık ılık.Şiirler ıslandı,damlalarımdan.Sensizlik bana dile gelmeyen sözcükler söyletti.Gölgeler yazdığım şiirlerdeki kelimelerin arkasına sığındı.
Sokak lambalarının loş ışıklarında seni heceleyen,içimi sızlatan,ağlatan sözcüklerle arandım.

Hayal ettim yine,elin gönlümdeydi,el ele bile olmasak.Sevda elin yüreğime dokunmuştu.Dizelerim yürek yakan, kanatan sözcüklere can verdi.Zaman durdu,gecenin o efsun sessizliğinde senin görmeyen gözlerin dizeleri okudu,her yer ışık oldu,birden.

Sırrım sendin,gizemli halimse aşkındı.Bulutlar nemlendi,tıpkı gözlerimdeki gibi.Rüzgar çıktı birden,fırtınayla beraber,seni bana yazdırmıyor,savuruyor oradan oraya.Fırlatıyor,aşkımı atıyor,uzaklara.Hadi düşlerim topla kendini,kıyma bana,sevgim aşka.

Artık bir ruh gibiyim,meçhule giden bir yoldayım,yolum uzun,gönlüm sende.

Sevmek ne güzel,ne kadar gerçeksi bir şey.Suçlumuyum ben,sevdiğim için ,senin suçun gitmek,benimkisi sevmek.Kitaplara bile sığamayacak bir aşk mı ?Hadi düşlerim siyahın o yoğun baskısından kurtul,umudumu yeşert,dersimi aldım ben,düş de olsa sevmek güzeldi.

Yalnızlık yine aşktı,ömür aşktı,hayat aşktı,sen aşktın...