öyle çok şey yaşanır ki ardısıra..ne sen hızına yetişebilirsin nede hayat yavaşlayıp senin yetişmeni bekler..

ağır aksak düşe kalka üzerine devrilen onca yükün altında debelene debelene ermeye çalışırsın yarına..hesabın kitabın birbirine karışır..neresinden yakalayacağını bilemediğin bir karmaşanın kırkbir düğümünden birinde takılıp kalır aklın..

her gün yeni bir vaveyla kopar zihninde..labirente dönmüş düşüncelerin içinden sıyrılmaya çalıştıkça kaybedersin yolunu..

telefonun çalması bir kabus kapının tıklaması ayrı bir kaos haline gelir..nutku tutulmuş onca günün içinde sessizliğine sarılmak istedikçe acımasız bir gürültü kuyusunda bulursun kendini..

hayat adil davranmaz bunu öğrenmişsindir çoktan..ama bu kadar ağır bedeli olan ne günah işlemiş olabilirim diye düşünmeden edemezsin..

sonra kopar inceldiği yerden düğümler bir bir..kimi boynuna dolanır kimi kalbine..
arkasından baktığın onca yaşamışlığının sadakası olur yaşadığın ömür..

yüzlerine baktığın insanların o yalancı tebessüme inanıp karşında şen kahkahalar atması en büyük tokatıdır zamanın..

çünkü herkes masumdur..
çünkü hiçkimse farkında değildir..
hayatının duvarından kırılıp düşen bir seramik parçası olduğuunun..

çünkü
daha baştan yenik başlamışsındır oyuna..


çünkü
haktan mağlupsundur..