Yürekten kopanın geri dönüşü yoktur...Bu yüzden can yakar vedalar.


Ah! Naze ne kadar sogukmuş meğerse son bahar.Filizlenmezmiş yeniden solan tomurcuklar.Düşlerime kıragılar yağdı Naze. Tir tir titredi düşlerim soğuktan.Oysa sen ısıtırdın olsaydın yanımda mavi düşlerimi.Sen candın.Cana can katardı hafiften gülüşün.Eritirdi tüm buzları , her mevsim bahara dönerdi ,
güvercinler barışa uçardı yine, sen bir kez gülseydin ben gülerdim Naze.Bakma öyle yalancı tebessümlerime can kırıklarımı gizlemeye çalışıyorum. Sen gittinya hüzün bırakmaz oldu peşimi, üstü üstüne geldi darbeler, Fırtınaya tutuldum Naze .Çıkamam bu gidişle bahara umudum tükenti takatim kesildi ,Bir de kara kış ağır gelir düşlerime Naze…

Sen gittin ya Naze ,hiç hesaplaşmadan , tartışmadan olanları, olacakları ,dünü ,yarını.Oysa ben bin bir umutla tutunmuştum ellerinden.Yar deyip sarmıştım yüreğime.Bitmez sanmıştım .Belki bu yüzden çırpınışlarım yuvası dağılmış kırlangışlar gibi.Feryadım bu yüzden ,bu yüzden yıkılmışlığım.Umudumdun Naze.Hayallerim alabora oldu hüzün denizinde.Sen çekip gittin ya Naze öyle hesapsızca, umudum tükendi artık…


Bu gidiş özgürlük değil Naze.Hangi yöne baksan feri sönmüş gözlerim çıkar karşına.Hayallerimiz dolanır ayaklarına. Zendeler düşersin ,incinir yüreğin, canın yanar, yinede kıyamam onca çektirdiğine rağmen bana.Bu gidiş özgürlük değil Naze, mahkum etme beni sensizliğe…

Ah Naze kaç bahar kaldın ki bu yürekte çekip gidiyorsun.Oysa dualarımda bile yer etmiştin ilk günden.Her dileğim sana dairdi.Sen vardın her hayalin başında, her gün yeni bir umuttun bana.Güneş bile sen varken ısıtırdı içimi.Çayın tadı senle güzeldi.Sen gittin her şey bitti.Üşüyorum Naze ,yokluğun üşütüyor yüreğimi.Ben sana baharım ol demiştim sen son bahar oldun Naze.Ayaza bıraktın düşlerimi.Yokluğun üşütüyor yüreğimi…

Abdullah KARTAL