Kader ! Usulca karıncayı çıkarıp devreden
Kararınca bir sunum hazırlar sana hissettirmeden...

Bazen eski bir plak , bazen görücüye çıkmış bir sinema filmi ,bazen bilge bir dedenin hatıraları , bazen yalpalanan bir kayık , gün batımı , taze sevgi , ve ötesi alışılagelen herkesin bildiği...

Bağımlı olursun bazen sigara alkol gibi belki de birine bağımlı , illakide bağımlı alıp başını gidememk gibi(!)

Vasat şiirler yazarsın kimseye okutamadığın
Hepsinde illaki sen!
Yükün seninle bütünleşir her sabah ezanı okunduğunda minareden..

Marjinal olduğun zamanlarda olur makul fikirlere baş kaldırıp aykırı yaşamayı ayrıcalık zannettiğin


Duygusallaşmak ; Derinden gelen bir nağmede illaki eski sevdiğin...

Şairin;Şiirin hasını tanıdığı gibi ayak sesinden , duaların karıncanın ayak sesini karanlıkta işitenedir bilirsin...
Yakarırsın!!
Kabul olursa sevinir , olmazsa kader dersin...

Kaybettiklerinde olur zamanla seni kaybetmeden birileri , binbir ayak ve binbir hüzün
Yine kendinde bulursun çareyi , insanın kur(t)unun kendi içinde olduğu gibi...

Her renge kendini boyarsın önce .Düğün , dernek , aşk , intikam , deliyim , akıllıyım yahu salağım ben salakk !!
Işık hızıyla tüm olumsuz sözcüklerden vazgeçer , en renkli en beğendiğin yine sen olursun...
Alt edemediğin egonla bütün güzellikleri kendinle pekiştirir aynayla flört edersin...

Hayallerin diz boyu balçıklar içindeyken kimi zaman , ümidini hak tarafından mumyalanmış firavun gibi diri tutar...

Olursa sevinir olmazsa kader dersin ...