Ben o zengin çiçeklerinin renklerini tanımam Süveyda.
Bilmem de isimlerini.
Fukara çiçeğinin adıdır papatya.
Gönlümün tüm zenginliği onda gizli Süveyda.

Bu yüzden sana o zengin çiçeklerinden buket buket getiremem gelirken.
Belki bir gönül dolusu papatyayla gelirim kapına.

Hatırlar mısın sevdiceğim?

Eskiden fal bakardık papatyalardan. Benim ki hep seviyor, senin falın ise sevmiyor ile biterdi. Şimdi sebebini biliyorum artık. Neden sevmiyor çıktığını falların. Hayat öğretiyor insana Süveyda.
Nasıl başlarsan öyle bitiyor fallar, masallar, aşklar...
Ümitlenirsen ümidini avuçlarına verip geri göndermiyor ümit bağladığın yer.

Bazen soruyorum kendi kendime, papatyalar daha mı insaflıydı sevdiceğimden?
Ama veremiyorum iyi bildiğim o cevabı kendime Süveyda…

Derler ki; dünyada her şey meğer imtihan imiş.
Hani şu tüm olup bitenler,
Başlayıp yarıda bırakanlar,
Ömrünce diğer yarısını arayıp bulamayanlar…
Hepsi ama hepsi imtihan imiş Süveyda…

Rabbin en güzel lezzetleri tattırıp sonra da alıverirmiş elinden.
Gösterip geri çekermiş de gerisini imtihan vesilesi sayarmış.

Gel dedim ya.
Gelecek kadar sevmediğini saymazsak.
İyi ki gelmedin Süveyda.

İyi ki gelmedin gidelim buradan dediğim zaman.
İyi ki gidemedik buradan.
Çünkü gitmemeliydik…
Serden geçip, yardan geçip ama imtihandan geçmemeliydik.

Bir başıma kaldıktan sonra öğrendim ki,
İmtihan sahamı asla terk etmemeliymişim.
İbadetim, hayatım ve ölümüm buradaymış meğer Süveyda.

Gitseydik eğer ne anlamı kalırdı aşkın.
Oysa bir lahza aşk inanmak değil miydi?
İnandığı yola gözü kapalı değil gönlü açık girmek.
Bile isteye acıyı bal şerbeti bilmek yani.

Bu yüzden her şeyi yazdım sana Süveyda.
Beyaz kâğıtlara düşmeden önce gönlüme düşen her şeyi yazdım.
Aşk ne büyük biliyor ne küçük tanıyor.
Ne ırak ne yakın.
Nice ıraklar yakın oluyor da yakınlık nedir anlaşılamıyor bir türlü işte.

Biraz ürkek, biraz titrek, birazda devrik oldu cümlelerim.
Çekindim yazarken Süveyda.
Söylesem daha zor olurdu.
Anlatmamsa imkânsız.
Hani söylenmesi gereken sözler vardır ya.
Söylemezsen canın yanar. Söylersen can yakar.
O kabilden işte…

..........................

12/06/2013 Mustafa Tİlci