Böyle bir sevdaya bu zamana kadar yakalandınız mı bilmiyorum ama beni sorarsanız perişan hallerdeyim. Tescili aşk hikayeleri ne ki! Yani Ferhat ile Şirin ve diğerleri…Benimki; beş değil, on değil, bin çeker onlara.
Siz sevdiğinize ulu orta sarılıp şapur şupur öpüyorsunuz; köpeğin finosunu, ineğin danasını, keçinin oğlağını, koyunun kuzusunu yalaması gibi…Ama ben bırak yalamayı kendisini hiç görmedim bile. Bir süre sonra da aşklarınızdan usanıp sümüklü mendil gibi çöpe atıyorsunuz. Palavra sıkma, senin yanlışın var dediğiniz duyar gibiyim ama söylediklerinizi külahıma anlatın Hepsi palavra. Eskidenmiş o şarkılar: Saçın Yüzüne Değse Telini Kıskanırım.
Ah bu sevdalara baktıkça kendimi yiyip bitiriyorum. Üç tane kalmış saçlarımı yolmaktan yorgun düşüyorum.
Benim sevdam sizinkine benzemiyor. Öyle bir karasevdaya yakalandım ki, hekimler bile derman olamadılar. Bütün tıp ayağa kalktı ama henüz teşhis koyamadılar.
Tarif etsem sarışın mı, esmer mi diye hiç kimseye benzetemezsiniz. O,öyle sessizce duruyor ki;siz her gün ona bakıyorsunuz ama farkında değilsiniz. Neden? Çünkü sizin sevdanız temelsiz. Sadece kuruntu, kapris.
Şimdi meraktan çatlamak üzeresiniz değil mi? Görünmeyen bir sevdanın, aşkın kim olduğuna dair?
Soran olursa sakın ismimi açıklama demişti. Reklam olmasın. Sizinkilerin endamları boy boy faceboklarda kırıtıyorlar. Onun için aşkıma ihanet edemem. Sadece bir ip ucu verebilirsin demişti. O da şu:
Sessizce uslu uslu durmasına rağmen iç dünyasında fırtınalar estiği ve kim dokunursa farklı dünyalara daldığı ve mutluluğu onunla yakaladığı…
İşte o benim sevdam. İlkokul üçten beri tutku haline gelen bu sevdamla bütünleştiğimi ve elimden bırakmadığımı sizinle paylaşmak istedim.
Sanırım kime aşık olduğumu anlamışsınızdır...