3
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
865
Okunma

Pişmanlıklar için geç kalındı. Vicdanlar karakalemlerle yağmalandı. Geriye kalanlar ise griye çalmış dudaklar ve birkaç beden ten parçasıydı. Duygular bir nehre akıtılmış kan pıhtılarıydı. Yanık kokan cümleler kapıları çarpıp çıktı. Gözler bir daha asla parlamadı, dondurulmuş bir fotoğraf karesi gibi ortalarda kaldı. Utanmaktan utanan insanlar vardı. Yerlerini insanavarlar aldı. Ortalık ezilmiş feryatlarla, parçalanmış mısraların acımtrak rengine boyandı. Her şey bu kadarla kaldı. Noktayı cümlealem koyamadı. Onlara kalmadı. Bırakılmadı...