Gün gün hayatımıza yayılan.Büyüyüp kök salan
Benliğimizi kavrayan varlığımızı ele geçiren
Söylerken düşünemedik..kaderi değiştireceğini
Hesap edemezdik,öncesinden ,sonra neler olabileceğini
Çok savaş açtım kendime..
Herşey karıştı birbirine.
Ne yaptığımı ne istediğimi bilmeden
Dalgalı kimi Denizler..Nerden çıktı bu Rüzgar.
Birdaha avunmaz suyum..Birdaha geçilmez denizim.
Çok zorladım kendimi..Unutmayı nefret etmeyi.

Bakışlarımdaki şaşkın buluşma,
Sözlerimdeki amansız kekemeliğim
Yastığımın benden isyan edişleri
Uykularımın beni özleyişleri


Sessizliğimin sarılışları,karanlıktan kaçışlarım
Susturamadığım.. uzaklara bakan dalgınlıklarım.

Boşluktayım
Gitmek gerektiğini
Çaresizliğimi
Göze aldıklarımı

Ve hiç birşey yokmuş gibi ağır usul gitmek .
Aslında sen yoksun.. Bende yokum.
Rüyamı emanet ediyorum sana.. Ve kendimizi.

Zaman bizden ayrı parlayan..
Adı konmayan aynı kalplere vuran birşeydi.
Kanımda kımıldayan Tutku mu bilinmez.
Kolay değil..bunlarla baş etmek.
Uğrunda içinde öldürmek..Zaman alır.
Gerçeğe katlanmak..Sırtındaki hanceri Çıkartmak.
Yüreğinin hatırlattığı yerlere saplamak.
Bazen herşeyin bittiğini..Biterken eksildiğini,sanırsın kendin gibi.
Benim senden..Senin benden.. nefes alıp verdiklerimizi
Kim bilebilir..İkimizden başka.Sözcüklerin ve sessizliklerin derinliğini.
Bu ilişkiyi duyguların birliğini.
Kendiliğindenliğini

Anlamadan yaşamanın..Yaşarken aldanmanın kabullenişini.
Şimdi hisleri yitik umut ve korkunun bir anlam taşımadığı
Hiçbir duygusunu anlayamayan.. Enkaz altında kalmış bakışlardayım.

Artık biliyorum..Gömülüp gitmeliyim.