Takvimlerin hangi günü gösterdiği bilinmeyen bir tarihte , akrep ve yelkovandan bihaber bir vakitte O Adam ve Esas olmayan kız yine karşılaştılar. Bir süre, sessiz bir bekleyişin ardından ,o sessizlikten kurtulmak adına aklına gelen ilk şeyi söyleyiverdi O Adam…


O Adam: koşalım mı ?
Esas olmayan kız: nereye?
Adam: belki bilmeden...
kız: bilemedim Adam: bilseydik biterdik...
Esas olmayan kız: ancak herşeyin sahibi bilinmeyi istiyor. bilmek olmamalı mı derdimiz?
O Adam: hiçbir şey bilmiyorum tek bildiğim bu ...
kız: william shakespeare
Adam: bir bilmecemiz olmasaydı hayat sıkıcı olurdu...
ve anlam kaybolurdu
marifet aramak...
kim bulmuş ki...
bulduğunu sandığın sadece bir serap
gölgelerle aldanıyoruz
kendi gölgemizle örttük güneşi...
kız: belki de guneşe sırtımızı döndük
zira güneşi ardına alanlara haktır gölgenin zifiri
Adam : harika devam et lütfen...
kız: o halde hatamızı anlayıp tövbe edelim Adem gibi
Adam: yine mi kovulduk cennetten...
kız: kovulduk ya.
lakin acziyetimizi tasdik ile tekrar kazanacağız
Adam: çırpınışlarımız o acziyetin konuşmasıdır...
kız: sade çırpınmak yetmez bir iz bırakmalı
anlamalı, anlatmalı
Adam: bana çıkışı göstermeli havva...
kız: havva mı!
Adam: yitik cennetimi bulmalıyım...
kız: her ademin havvası kendi cennetindedir
Adam: hata havva ile yapıldıysa kurtuluşumda da bir rolü olmalı...
kız: cenneti ise kalbinde
kalbi ise Hayy isminin sahibinde
Adam: eyvallah... amenna...
kız: cennetin de havvanın da sahibi o
Adam: sussak kurtuluruz...
kız: susarsak yanarız
Adam:konuşursak yakarız...
kız: yakmadan konuşmayı öğrenmeli o halde
Adam: ben konuşma bilmem lili...
demiş
şair
kız: dudaklar sussa da kalbin yuz dili vardır demişti ulak.
Adam: …
kız: …