Bir bayram nebiyyül muhterem efendimiz ve hz ebubekir hz ömer hz osman vede hz ali bayram namazından çıkıp ebu bekirin evine gitmişlerdi ebu bekir bir kuzu çevirmiş ve ıkramda bulunmuştu ordan öerin evine icabet ettiler hz ömerde bir geyık bulmuş kızartmış sofraya getirmişti yenildi içildi odan hz osmana ziyerette bulundular osmanda bır deve kesmişti ve onun etının lezzetli yerlerinden ıkramda bulunmuştu.yenilip içildikten sonra öğlennamazının ardından hz aliye icabet etmişlerdi evin erkeği hz ali henüz 3 aylık evliydi evlenirkende bir döşek üç kap yastık yorgan nı vardı.birde orta odaya serdiği hasır eve geldiler evin hanımı hz fatımetüzzehra betülül azra hanımefendi ne ikram edecekti yotuli bir şeyı babası çağırmıştı elinin öptükten sonra hucrei saadetlerinde için için ağlıyordu ne yapmalıydı bir bayram günü boşmu çevirseydı o zaman bayramın manası neydi ağlaya ağlaya bir hal olmuştu onun bu hali efendimize ayan olmuştu ali bir köşede oturmuş fatıma odasında hıçkırıklarac boğulmuş ne gelirdi elden bir ara ali efendimiz yanına gitii fatıma nasıl ağlamayımki halim bu deyıverdi mısafırlerde burukluk had safhadaydı.bir ara efendimiz s.a.v seslendi kızm fatıma gel hz allah sana bir sofra düzenlemişki gel gör ne bu insanlar böyle bir sofraya daha önce şahit oldular nede kimslerde bçyle bir sofra yok.fatıma geldi rabbine ne kadar şükretse azdı yediler içtiler cennet taamlarından bir ara cebrail as geldi fahri kainat s.a.v sordu ne yapıyorsun ey cebrail cebrail as dediki:hz alinin huznunden gözyaşı dökmiştü hz fatıma allah bu göz yaşına binaen cehennemden her parmak saymada 90000 mümini azad edıyorum dedi.