AY IŞIĞI VE GÖLGENİN DANSI

Günlerden Pazar, serin bir bahar akşamı…Günün yorgunluğu ağır basmış olmalı ki;
Üşümüşlüğün verdiği ürpertiyle yatağıma yatıp, sıkı sıkı sarıldım yorgana.Biraz sonra başucu kitaplarından birini okumaya başladım.
Okuduğunuz kitabın sizi düşünce seferlerine çıkardığı zamanda bazen başınızı kaldırıp uzaklara daldığınız an olur ya, ben de başımı kaldırıp bu seferlere yolculuğa çıktığımda, perdesini örtmediğim odamın penceresinden içeriye sızan ay ışığını fark ettim.Okuduğum kitap beklesin di biraz nasıl olsa onlarla her zaman konuşuyorduk sessiz dünyamızın derinliklerinde…Gece lambasını söndürüp, ışığın bu karanlık odayı aydınlatmasını seyre daldım, çok hoşuma gitmişti…Odamı lacivert tonlarında renk ahengi kaplamıştı…
Genç kızken, gece gökyüzünü seyrettiğim günlere yolculuk ettim biranda…Gökyüzündeki yıldızları, ayı...
Geceyi seyrederken şiirler yazardım, şarkılar dinlerdim.Işığı kapatmazdım, korkardım çünkü karanlıktan, sanki karanlık beni yutacakmış gibi gelirdi, daha neler neler…
Yataktan kalktım.Isınmıştım epey, üzerimde fıstık yeşili,(bu rengi çok severim) birbiri içine girmiş, dalgalı şekillerle süslenmiş, çiçekli pijamalarım vardı ve yine fıstık yeşiline yakın sabahlığımı giyip pencereyi açtım. Önceleri hafif esen rüzgâr, ay ışığı altında geceyi seyrederken biraz daha hızlandı.Saçlarım uçuşmaya başladı.( o sırada oğlum uyandı, mutfağa gidip su içti ve geri döndüğünde şöyle bir bakıp yüzüme yarım bıraktığı uykusuna devam etti.) duyduğum bu sese yönümü dönünce, sırtımı döndüğüm ayın ışığı beni arkamdan kucaklamış, gölgem odanın içinde donuk bir vaziyetteyken, rüzgârın uçuşturduğu saçlarım gölgeme can veriyordu adeta… Ay ışığının yansımasıyla oluşan bu gölge oyunu çok hoşuma gitti.Ne kadar zaman öylece durup, seyrettiğimi hatırlayamıyorum bu iki harikayı…Ay ışığı ve gölgenin dansı…
Korkmuyorum artık karanlıktan, demek ki her karanlığın içinde saklanmış, bizim fark edemediğimiz bazı güzellikler de varmış…
‘‘Yazmalıyım’’ dedim yazmalıyım ki ölümsüzleşsin bu an…
Sizde üşüdüğünüzde; pencerenizden gülümseyen ay’la dans edin…

Meral Uludağ