Tam bekliyorken yazı
Yeşillenen asma yapraklarına
Kıyamadığım kayısı çağlalarına
Mayıs ayazı düşmüş
Çağlalar yerde
Dallar soğuktan haşlanmış
İçim yanmıştı
Darağacında üç fidan görmüş gibi
Ve zaman zaman mayısa çok görürüm baharı

Çünkü; yeşeren umutları izlerim baharla
Baharla coşan çocukluğumu hissederim
Ta içimde, kılcal damarlarımda
Coşkuyu yakıştırırım fakat
Acemi yaprakları düşündükçe
İşte zaman zaman mayısa çok görürüm baharı

Ayvalar da çiçek açmış tı yaz geldi diye
Bitmez yüreğimin çırpıntısı
Takatim kalmadı,
Baharı bir kez daha devrilmiş görmeye
Ser’im seraya gider dostlar ayaza karşı
Belki bir koruma güdüsü,
Korumalıyım bahardan tüm yeşillikleri
Kara yakışmaz bahara
Ve zaman zaman mayısa çok görürüm baharı

Soğuk yakmış, tohumlar çalık
Mayıs defterimi açtım, çok kabarıktı
On beş on altı haziranlarda gelir gülüm
Biter bu bahar havası, ancak;
Birer birer tarihe geçer mayıs
Kimi altın harflerle, on dokuzu gibi güneş
Kimi çöplüğünde kara bulutlar
İşte zaman zaman mayısa çok görürüm baharı…

Toprak ve Kar’dan C.Eroğlu