2014 yılında sana merhaba demek bir ay kadar geç oldu.

Yeni yılda, yeni yaşında seni;
Söyleyemediğin kelimeleri söyleyebileceğin, dokunamadıklarına dokunabileceğin, ailene arkadaşlığını hissettireceğin, sağlıklı, mutlu, enerji dolu günler bekliyor.
Bizleride senin gelişiminde gördüğümüz bazen sevinç bazen şaşkınlık verici zamanlar bekliyor.

OĞLUM BÜYÜYOR !!!

Beslenmen, oyuncak seçimindeki tercihlerin, konuşmaların çok çok değişti.
Bambaşka bir kişilik oldun çıktın sen küçük adam :))
Şarkı sözleri uydurup söylemeye başladın.
İlk besten çok sevdiğin bir kadına BABAANNE ne.
Sözleri şöyle : Dakka dakka himani, yeden gedin mamanni…
Rap tarzında şarkılarında var : depdep dep depdep dep...
Aydede yi , önceki dönemlerine göre daha güzel söylüyorsun ama Ali babanın çiftliğindeki tavuklar hala gıt gıt gıdak demeyi öğrenemeyerek gabagak diyor Emre’cim:))

‘Emre hemen saklan’ dediğimizde, olduğun yerde sadece gözlerini kapatarak saklandığını düşünüyorsun.

’Asansörü çağır’ dediğimizde,‘’Asansöööörrrrr’’ diye seslenişin gülmekten öldürüyor bizi.

‘10 a kadar sayar mısın’ dediğimizde, ‘ 1-2-3-4-5-6-7-9’ diye -8- ve -10- u unutuyorsun.

Çocuk yüreğindeki o saflık içinde hep kalsın annecim.

Yeşil ışıkta geçmeyi- kırmızıda durmayı öğrettiğimde ‘anne şeşil ışık geç’, ‘kımbızı dur’ diyebilen bir çocuksun.

Konuşurken bazı harfleri yuttuğunda ne kadar hoşumuza gitsede, yinede doğru konuşmayı öğretme taraftarıyız.

Bugün bu yazını ofisten yazıyorum yine her zaman olduğu gibi…

Sabah anneannen günaydın diye telefon açtığında konuşmamız aynen şöyle oldu:

‘anne gunni!’
‘emre gunni- günaydın annecim!’
‘anne kucak al’
‘annecim şimdi alamam ama akşam seni hep kucağıma alcam.’
‘anne kucak al’ ısrarlı bir şekilde,
‘annecim telefonda konuşuyoruz şimdi alamam’
‘anne, yedesin?’
‘ben çalışıyorum oğlum, işteyim. Emre sen yedesin?’
‘evde’
‘Sana ne alayım gelirken?’
‘anne bonibon geti, çuko geti, süt geti…’
‘tamam annecim, getircem. Emre anneanneyi üzüyormusun? ‘
‘üzüyom’
‘annecim niye? Anneanne üzülmez özür dile tamam mı !!!’
‘anneanne özüğ, anne baba yede’
‘babada işte annecim, akşam seni alıcam. Nereye gidelim akşam?’
‘mamanni gidem, ali gidem, rapat gidem, dede gidem.’ ……

Her çocuğa sorulan sık sorulardan biri olan karşılaştırma sorusu sana sorulduğunda verdiğin cevabın tamda burcunun özelliği ‘denge’ yi anlatıyor.

‘anneyi mi daha çok seviyorsun babayı mı?’ sorusuna,
‘anne-baba’
‘teyzeyimi?, halayımı?, amcayımı? … hangisini daha çok seviyorsun?’
‘dibi, hala, ali, rafat’
‘anneanneyimi seviyorsun, babaanneyimi?’
‘anneanne – mamanni’
……….

Hayatında hep dengede ol güzel gözlü oğlum. Bir tarafa eksik verip, diğer tarafa arttırma.
Bu, ister insan ilişkilerinde olsun, isterse yaptığın işlerde, sosyal faaliyetlerde…
Hayatının merkezinde hep kalsın ve seni güçlü kılsın bu özelliğin.

Yazmak istediğim o kadar çok konu var ki, seni sana anlatmak, seninle yaşadığım her anı yazmak yetmez.

Ama bu kadar derinden neden yazıyorum !!!
Sen büyürken hayatta yaşadıklarımızda büyüyecek, sen hep benim önceliğim olacaksın ama zaman benide yıpratacak; bazı yaşananları unutturacak belki, belkide bir nokta daha ağır basacak hayatta.

Zaman zaman üzülüyorum seninle her günümü dolu dolu geçiremedim diye. Çalıştığım için vicdanen rahatsızım ve bu hiç geçmiycek sanırım.

İşte böyle geçiyor günlerimiz canım oğlum.
Sen büyüyorsun diye sevinirken, benimde yaşım ilerliyor.

Hani şunu bil isterim annecim.
İnsan bir evladı varsa hiç kendini düşünmüyor. İster anne olsun ister baba. Bundan sonraki ömrü hep çocukları oluyor ve onları kendi canından daha çok seviyor.

Seni çok seven annen
31.01.2014