Kadın ; yaralıydı çok canını yakmıştı son giden.Baktı ,sol göğsünde ki kanlı dil hançerine ,çıkarıp usulca yere bıraktı ,mikrop kapmasın diye dezenfekte etti yarasını.Sızısını kesmek istemedi ama sandı ki sızlaması geçince unutacak Adam’ı .Oysa unutmayı göze alamıyacak kadar bağlıydı bu Aşk’a işte...

Sinsi bir yılan gibi parmaklarına dolanan kalemi bırakmak istedi sonra Kadın yapamadı satır satır Aşk şiiri yazan parmaklar ayrılık şiiride yazardı elbet .Yazardı kadın acısını paylaştıkca azaltırdı belki ,azalırmıydı ki.Kim bilebilirdi ki bunu ..

Bir an düşündü Kadın . . .

Gülüşü çok güzeldi Adam’ın defalarca demir atmıştı dudağının kıyısına ondan iyi kim bilebilirdi ki yüzünün coğrafyasını ..Kim dokunsa o dudağa kadının izlerini de bulacaktı elbet .Bulurmuydu ki ,belkide kimbilir...

Adam gitmişti işte ,kalp kapısını ardına kadar açık bırakmıştı Kadın’ın .İçerde düşlerinin üşüdüğünü farketti kadın .Sımsıkı çekti perdelerini odalarına tıka basa doldurdu adamın bıraktığı anılarla ..

Adam gitmişti yani ,kadın tövbe etti Aşk’a naftalinledi kalbini 7 kat muşambaya sarıp kaldırdı içinin sandığına

Adam gitmişti işte ,Aşk bitmişti yani !