Önemlimi memleket sevince ülkeyi sınırlar bizim kekik kokan yaylalar yalçın kayalar ve dağlar deryalar ve mavi dalğalar

Gök yüzü kainatı kaplar ama ben bulunduğum yerden tümünü görürüm yıldızların hepsini ayı ve güneşi tıpkı diğer memlekttekiler hatta diğer ülkedekiler gibi

Toprağım var benim bire yüz bire beş yüz veren nasırlaşmış eller kazmayı küreği tırmığı kavrayan dağların yamaçlarında yaylalar pınarlar koyunlar kuzular miski amber renkler ve kovanlar kovanlara konanlar ve insanlar yüzleri güleç yürekleri yufka gönülde sevda hasret özlem alın teri ekmek toprağa işkence ederler parçalar yırtarlar bıkıp usanmadan sadistçe ama yürekleri yufka gönülleri sevdalı sineği kovar karıncayı incitmezler sularlar tohumdan sonra toprağı başaklar filizlenir boy boy yeşillenir toprak

Hasat sarıdır sonbaharda kış gelirken evlerde ilk bahar sıcacık ocak bahar güneşi gibi çocuklar okullar umut okumak beyinlerde meşale büyük adam olmak orman yeşilin her tonunda ağaçlar maviyle uyumlu denizle kucaklaşan ne olmuş böyle soyunmuş kıyılar çırılçıplak olurmu pantol gömleksiz kıçlar donsuz oda ne yığınlaşmış betonlar yükselmiş göz göz vedalaşmış maviyle yeşil hasret göz yaşları maviden yeşile rahmet okuyarak kuruyan yaprak çürüyen beden toprağa karışarak

çürür kölecioğlu çürürür toprağa karışan beden sorguladıkça sorular çoğalır sorma neden

Ahmet kölecioğlu 03-01-1986