.... ÇOK ŞEY Mİ İSTEDİM.........
Sensizliğin sokaklarına bırakılmış kelimeleri toplamaktayım yine. Yoksun yine. Darmadağın her şey. Kıyılarıma yokluğunun acıları demirlemiş ve adımla başlayan kelimelerim ayrılığına mühürlenmiş. Artık ben sende sadece siyah- beyaz fotoğrafım. Artık ben sende yaşanıp hatıralara gömülen koyu bir pişmanlığım. Saçlarında başkalarının elleri gezinirken ben sana hala sen kadar uzağım...
Hatırlıyor musun sana geldiğim günleri. Kan revan içindeydi kelimelerim, tozlu ayrılıkların arifesindeydi yüreğim. Dallarım kırılmıştı, umut diye ektiğim tüm tomurcuklar zamansız budanmıştı. Yıkılmış bir yürekle gelmiştim sana.

Senin teninde var olmaya gelmemiştim oysa. Aşk adına aldığım yaraları senin gülüşlerinle sarmaya gelmiştim. Acılarıma ortak, umutlarıma yoldaş bilmiştim seni. Ellerini tutamayacağımı bile bile, yüreğini gülüşlerimle bir kez öpemeyeceğimi bile bile seni sevmeye gelmiştim. Uzaklardaki varlığınla yaşamayı kabullenip, seninle aynı çınar ağacının gölgesinde ölüme uzanmayı istemiştim sadece. Seni sen diye sevmek için gelmiştim sana. Gülüşlerinle baharı, sevginle mutlulukları yüreğime mühürlemeye gelmiştim...

Oysa senden hiçbir şey istemedim. Sadece umut istedim karanlık gecelerime, sadece mutluluklarını istedim seni beklemekle geçecek günlerime. Ne bana ait olmayan hayatını istedim, ne de " BANA YASAK" tenini bedenime diledim. Ben sadece uzaklardaki varlığına sarılıp kirpiklerinde dinlendirmek istedim yüreğime üşüşmüş ayazları. Sadece sesinin sıcaklığına uzanıp gülüşlerinle sarmayı diledim yalnızlıktan bakiye acılarımı..
.
Söyle bana senden çok şeyler mi istedim ? Senden çok şeyler mi bekledim. Hadi kaldır başını. Bu yürek yaşamalı sözleriyle başlayan mutlulukların neden ne olur anla beni cümlesine sığdırılmış ayrılıklara gebe kaldı ? Bana gitmek için geldiğini bildiğim halde çok sevmiştim seni. Çok mu geldi gözlerinde beni mutlu görmek ? Ellerini tutamayacağımı bildiğim halde DELİCE sevilmek çok mu geldi sana. Gözlerimin içine bakıp " seni hiç sevmedim " de.

Seni senden çok sevdiğim için küfürler savur bana. Ellerini tutamayacak olsam da seninle mutluluğum için
ayrılığında yüreğimden vur beni. Suskunluğunla kanat dudaklarımdaki ismini. İmkansızlığınla öldüremediğin bu adamı yalnızlığına göm.


Biliyorum her zamanki gibi susacaksın. Sus... Tek bir kelime etme. Sus ki; adımı anmakla heba olacak nefesin boşa gitmesin. Seni severken bana hiçbir zaman gelmeyeceğinin farkında idim. Ama sevdim işte. İmkansızlığına inat büyüttüm seni. Canımdan can bildim yüreğini, nefesimden nefes bildim seni. Ölüm olsan da sevdim seni.

Sadece sevdim. Hem de seni senden çok severek, uğruna yüreğimi bedenimden sökerek sevdim. Biliyorum bundan sonra da gelmeyecektin ve hiçbir zaman beni " seni senden cok seven ben " kadar sevmeyeceksin. Çünkü ; ait olduğun karanlıkları bırakıp bana gelecek gücün yok senin.... Unutma ki; yüreğimdeki sen , seni sensizlikte bile sevecek kadar büyük. Yüreğimdeki seni hiçbir kelime, hiçbir yalan küçültemeyecek. Çünkü, ben sadece seni sevdim. Sadece sevdim...
SEN BANA AİT OLMASAN BİLE, BEN SADECE SENİN YÜREĞİNE AİT’İM....ömrüm
(bahattin delice)