Yine dayanışma,
Yine direniş,
Yine kavga vardı, 1 Mayıs’ta...
Kadınlar ,çocuklar, emekçiler, işçiler, partiler, esnaflar, işsizler, öğrenciler
geldi bayramlarını kutlamaya.
Bu geliş öyle sıradan bir geliş değil, bu iktidara sallanan yumrukların, birleşik gücü idi...
Geceden beklemeyi, sabah tazyikli suya karşı durmayı, gazlara, joplara karşı sloganıyla karşılık veren,
adeta ölümü göze alan, yüreklerdi bu geliş.
Ankara’da "her yer Taksim!" diye yüreğini seslendirenlerin gelişiydi...
Bu geliş, dev dalgaların öncüleri, uyaranları...
Cüce görünen ayakların Güneş batmadan oluşan, dev gölgesini görmüş olmalı ki, iktidar,
düzen koruyucularına sınırsız hak tanıyarak, halkın üzerine saldı.
Asil olan halktır.
Halkını ayak yapanlar, bu tekme pek olur, bildirdi asiller.
Bunu gördü "baş"lar.
Halk ,"baş"a boyun eğmemek gerektiğini, onların tüm korku salan tehditli sözlerine,gazlarına ,
joplarına, tazyikli sularına, gözaltılarına rağmen, kararlı duruşuyla gösterdi.
...
Resim bu, tarih sayfalarında görünecek olan.
Yine kazanımlarla olacak bir bayramı, geleneksel kutlayacak insanlık.
Bu bir düş değildir, bu uzağın yakın edilmesi için direnen, bedeller ödeyen insanlığın kavgasıdır.
...
Evet "güzel günler göreceğiz güneşli günler, inanın çocuklar..."
Başındayız yolun ve hayli menzil alındı "inanın çocuklar"
Umutlarımızı biledik bu 1 Mayıs’ta...
Dayanışmanın, birlikteliğin dayanılmaz gücüne tanık olduk.
Bin yürek bir yürek oldu, sele döndü
Sardı boydan boya Mayıs’ı
Bahara selama durdu
Umut oldu, çoştu
1 Mayıs buydu...

deren bulut