bayrampaşa cezaevinde mahkumum.trafik kazasından dolyı mahkumiyet giymiştim bir koğuşa verdiler beni adı kontenjan koğuşuymuş sabah biber kızartması öğlen biber kızartması akşam biber kızartması bir hafta böyle geçti.adamlar cezaevi yemeğini beğenmiyorlar barı adam gibi birşey yapsanız tepemizde biber dallaı çıkacak bir müddet sonra dedim.yahu sizde mutfak bilgisi yokmu diye sordum.koğuş agası ağa olmuşuz amma bır nanedende çakmıyoz hemşerim.
dedimki bu mutfağı bana bırakın gözleri fal taşı gibi açıldı ben hallederim dedım evet bir kadın kadarda olamam ama kendi kararımca hallederim.unıversite okuduğum yıllarda lise okuduğum yıllarda çoook yemek yapmıştım doğrusu.
aldım elime kocaman bır tencere ilk gün bır mercimek çorbası yaptım baharatını katmasam olmaz burcu burcu kokuyor mübarek çorba tabağı alan geliyor koğuşta var 150 kişi gelene verdim gelene verdım bizede yettı bir saldırdılar ki sormayın gıtsin.ertesi gün bulgur pılavı kuru fasulye derken bayağıda bır aşcı olmuştum bu sayede.gunlerden perşembe cuma görüş gunu herşey bıtmiş yada bozulmuş.koğuşları dolandım.az kokmuş et biber soğan patates patlıcan domates buldum mutfakta bir urlü yaaptım o kocaman tencere arnavut bıberide attım içine bır güzel oldu acıdan kulaklarımız kızardı tahliye günüm geldiğine çevremi saran mahkumlar hıçkıra hıçkıra ağlamışlartı niye ağlamasınkii mahkumun iki gözü vardır biri pencered diyei tencerede