.

Hiç salamamışımdır kendimi... hep de azar işitmişimdir bu yüzden. "dimdik ayakta duruken, beni tutup tutmayacagını bilemediğim birine neden bırakayım ki kendimi... " derdim hep.Oluşturması çok zor bir kavramdır güven,"ben çok güvenilir bir insanım" demekle olmuyor ve çok dikkatli yaklaşılmalı, çok çabuk yara alıyor, çok kırılgan. Hayatımızın merkez taşıdır adeta ve çekinmeden, düşünmeden, tereddüt etmeden sağlam bir şekilde elde edilmesi imkansız olan teslimiyet duygusu. bir tek davranış bütün güveni yerle bir ediyorsa öyle bir güven zaten hiç olmamıştır çünkü ,her duygusal olgunun yalan olma olasılığı vardır.

Kumsala yazı yazmak gibidir.aslında bilirsiniz birazdan bir dalga gelicek her şey silinecek.yine de yazarsınız.dalgalar siler,siz yazarsınız..Dağın en tepesine tek başına çıktığında, aşağıda çılgınca kayalıklara çarparak, seni tutkuyla çağıran çılgın denize karşı, kollarını iki yana açıp, hiç düşünmeden boşluğa bırakma hissidir.,boşluğa düşerken tam ortada, bir iki saniye vazgeçmeyi düşünürsün “geride neler bıraktım”, ya da “ aşağıda beni bekleyen nedir? değer mi?” diye, sonra hislerinin istediği yönde hareket edebilmek özgürlüğü olduğunu fark eder ve düşmeye devam edersin. güven denen şefkatli kollar, seni bir ahtapot gibi sarmaya başladığı zaman, üşürsün biraz, daha önce de üşüdüğün, soğuktan kaçtığın gibi, sonra duyduğun sıcaklık hissi, özlediğin huzur hissidir. huzurdur güvenli olan..

Güven karaca kadar ürkektir,şeytanın alıp götürdüğüdür. üstelik sattığından bir daha da geri getirmez...

BERRİN KORKMAZ