Seneler önce işim gereği Kadıköy-Zincirlikuyu arası gidip geldim. 125 no lu otobüs ile, Ta o zamanlar yaşadığım ya da dikkatimi çeken olayları ilgimi çeken karakterleri yazmak paylaşmak istedim ama tembellik..Bugünlere kaldı çoğu aklımdan da gitti. Gitti gitmesine ama bir kaçı var ki onları daima hatırlar anlatırım.
Bir kış akşamı soğuk hafif yağmurlu.. Koşarak durağa geldim saatime göre 125 ya geldi gelecek ya da az önce koşup da numarasını göremediğim o otobüs olacak şaşkınım.125’ i kaçırırsam Beşiktaş’a gitmem vapurla karşıya geçmem daha akıllıca olur. Etrafıma bakındım .Durakta bekleyenleri bakışlarımla şöyle bir taradım.Herkese sorulmaz ki.Neyse elinde bont çantası olan gri takım elbiseli ve kravatlı benden genç efendi görünüşlü bir beye yaklaştım -affedersiniz dedim.’’Şu giden otobüs acaba 125 mi ’’Adam bana baktı,kaşlarını çattı ’’Bu ne bedavacılık bayan dedi.İnsan sorumluluğu bilmeli’’ Ben şaşkın sersemlemiş halde ilk gördüğüm dolmuşa atladım Beşiktaş’ın yolunu tuttum.
İnanın şimdi yazarken bile o adamın cevabı, aynı şaşkınlığı aynı gülümsemeyi yarattı bende....