...
Diyarbakırın en ukte yerinde bir köyde geçen bir hikayeyi anlatacağım size...
Yaşanmışlık bir hikayenin cesaretli mert kahramanı Ahmet’in hikayesini sizlerle paylaşmak istedim.
_
1. BÖLÜM...
DİYARBAKIR VE AHMET...
...
O evin en büyük çocuğu idi. En büyük çocuk olduğu içinde tum yük onun üzerindeydi. Dağa çıkar ıssız yerlerde koyunlara çobanlık yapardı. Bazen satar babasına verirdi parasını. Ama yine de yaranamazdı babasına. Hep dayak yerdi. Annesi zor alırdı babasının elindenn. O terbiyeli ahlaklı namazını kılan bir çocuktu.. Kan davası yüzünden babası hapse girmişti o yıllarda. Ahmet, yılmadan usanmadan ailesine bakmaya çalışırdı. Ondan başka 6 kardeşi daha vardı. Anneyle beraber 7 boğaza bakıyordu.. O yine de hiçbir zaman yılmadı usanmadı. Kendi kendine hem okuyor hem de koyun parasıyla ailesini geçindiriyordu. Kimi zaman hamallık yapar yine de ailesini aç bırakmazdı.
Baba bir hayli zaman geçtikten sonra hapisten çıktı. Kendisi çalışmıyordu Ahmet’i çalıştırıyordu. Ahmet yine de en ufak bir terbiyesizlik yapmazdı. Hep başı eğik şekilde babadan dayak yerdi. Acımasız baba her bir şeyde kabahat bulur Ahmet’ten çıkarırdı acısını.
Okumasını istemıyordu Ahmet’in çok karşıydı okumasına..
Ahmet birgün:
"Baba bana 1 milyar werir misin liseye kayıt olacağım der."
Baba: " Okumak senın neyine ? Çık git çalış eve para getir" diyerek tekrar onu dövmeye başladı.
Ahmet artık bıkmıştı bu durumdan.. Haksız yere dayak yemekten aşağılanmaktan usanmıştı.. Kaçmal istiyordu artık o evden büyük şehre gidip okumak istiyordu..

Birgün babadan aşırı dayak yerken annesi zor kurtardı Ahmet’i.. Anne babayı tutarken Ahmet çıplak ayakla kaçtı gitti o evden. Koşar adımlarla uzaklaştı köyden.. Diyarbakırdan Tunceliye 3 günde çıplak ayakla yürüdü.. Çok yorulmuştu bitkindi halsizdi.. Hamallık yapıp para biriktirecekti.. Okuyacaktı bir iş sahibi olacaktı.. Hayalleri vardı gerçekleştirmesini istediği.. Babasının karşısına geçip ,"Bak baba ben okudum buralara geldim" diyecekti..

(2. BÖLÜM YAKINDA TAKIPTE KALANLARA TEŞEKKÜR EDERİM)