2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
599
Okunma
Edebiyat düşlerin nefes alıp oluk oluk sayfalara yansımasıdır. Yorgun harflerin sırtını çevirmeyip sadakatle tohum ekmesidir çoğu zaman. Durgun zamirlerin göz kırpışlarıdır hayatı yaşamaya değerli kılan. Göz bebeğinin bebekleştiği gibi masumlaşır kelimeler satırlarda. Sözcükler ağlamaklı olup manalarını taşırlar gönlün kuruntularında. Sıfatlar haberleşmişçesine sararlar kalemin ucunu. Duygular yumaklara dolanıp mürekkebe bulanır ifadelerin kıyısında. Hissedilmeyenler çelme takar yazılamayanlara. Uğraşmak, anlamların umurumda barınmak o tatlı uykunun gelip sen istemesende göz kapaklarının giderek kapanması gibi zordur kimi zaman. Bu sonsuz kurmaca emeğe emeklemektir atiye varan...