Bir yıl daha geçti...
Evet. Kötü girdiğim bir yıl yine kötü geçti.Ve bu gecede kötü geçecek.Ama kötü geçmemesi için elimden geleni yapacağım 2014’te. Tüm fırsatları değerlendireceğim.
2013’’e tüm yalnızlığımla girdim kaldığım yurdun kalabalık insanlarıyla beraber. Herkes eğlenirken ben telefonuma bakıp telefon bekliyordum.Telefonum çalsın ve yine kocaman sesiyle ’hayatttımmmm mutluu yıllarrrrr seni seviyorummm’ diye açayım telefonu diye. Ama telefonum çalmadı ki hiç.Herkesinki çalıyordu ama bir benim telefonum çalmıyordu. Bekledim bekledim yine yok... Ben arayayım dedim... Açmadı.. Mesaj bıraktım. ’beni bu yıla yalnız girmek zorunda bıraktığın için teşekkürler.Mutlu yıllar.’
Youtube’ta yalnızlığıma dair bir şarkı ararken Cem Adrian- Mutlu Yıllar şarkısı karşıma. Ağlayarak girdiğim ilk yıl başıydı.Öyle zor, öyle yalnız,öyle ıslak...
Telafi edebilmişti belki o günü ama sonrasında hiç bir şey eskisi gibi olmadı. Genelde yalnızdım. içimden konuşuyordum onunla , insanlarla ,herkesle...Sonra ayrılıklar ortak oldu bana ,hastalıklar, hayatımda almadığım kırık notlar , dost kazıkları ve yine gözyaşları...
Devamının bu kadar olacağını düşünmezdim hiç. Çünkü ’Nasıl girersen öyle geçer.’ sözüne hiç inanmazdım. Hala inanmam ama yaşadıklarım buna inanmalısın diye üstüme geliyor.
Bugün yine bir yıl başı. Tek bir farkla.. Geçen yıl onunlaydım ama onsuz girdim. Şimdi hem onsuz hemde onsuzum...
Eğer bunu okuyorsanız; sevdiklerinize yeniden sarılın. Seni seviyorum demekten korkmayın. İyi dilekler dilemekten korkmayın. Dua edin.Fırsatınız varken değerlendirin...Herkese yeni yıllar...Sizleri seviyorum Edebiyatdefteri :)