boşuna terzi kendi söküğünü dikemez diye söylememiş büyüklerimiz.
her zaman inancım şu yönde olmuştur hayata karşı.bir şey oluyorsa,yaşanıyorsa bu boşuna değil tesadüfen gerçekleşmiyor dur. kişi olmasını istediği şeyin üzerine,doğru adım atarsa eğer o şey olur.sonrada buna tesadüf der.bu bir yalan külliyen yalan kişi kendi gücünün düşüncesinin sağlamlığının farkına varamamıştır.henüz.ve ben yada siz bunun farkında olarak yaşıyorsanız durumum ve durumunuz gerçekten de kötü.
neden mi?
artık hiç bir şeyi tesadüfe sığdıramazken her şeyi kendimin yaptığına inanırken nasıl güzel olabilir ki .
konuştuğum kişiyi uzaklaştırma ve kendime yakın tutma hızım ışık hızından bile fazla iken nasıl olağan olabilir ki.
Bir çok kişiyi mutlu edip tesadüfler dizisine salarken kendimi gerçeklik kuyusunun dibinde oturmuş buluyorum.Tek gereken benden daha çok tesadüfe inanmış(!) birinin ipi uzatması..