Küçük yaşta çok mektup yazardık.Başlarken, bitirirken hep ayrı bir giriş ,bitiriş düzenlerdik.O vakitler hep ayrılıklar,özlemler vardı. İnsani duygular daha bir ön plandaydı.İlişkiler yapay, sanal değildi .Postacıların yolları gözlenirdi.Mektup gelmezsede kaygılanılırdı.
-Acep bişey mi oldu.Yazardı geciktirdi diye...
Çocukluğum köyde geçti.Okuma yazma oranı azınlıkta.Anneme mektup yazdırmaya gelirlerdi.Koynuna gelen mektubu koyarlar, anneme uzatarak.Yöre ağzı şivesiyle;
Yavrum ha bi cevabını yazıver derlerdi.
Annem de yazar yazdığını okur. Onlarda ;Ya ellerine sağlık nasıl bir güzel yazıvermişsin derlerdi.
Karşılığında bir şeyler yapmak isterlerdi.Benim mektup kültürüm böyle gelişmişti.
Oğlu, kızı hangi şehirdeyse ordan eğer köye gelen birilerine elden verilirdi.Ordakilerde köydeki analarına veya ailesine mektupla zarfın içinde para gönderirlerdi.Akraba, hısım tanıdıklarla...

Tezemler Ankara,İstanbul’da oturduğundan mektupla haberleşirdik.O vakitler annemle, ben şair ve yazarlara mektup yazardık.Onlarda bize karşılığında kart atar teşekkürlerini bildirirdi.
Daha sonra evlendikten sonra ben anneme, babama mektup yazmaya başladım.İleri ki yıllarda köye gittiğimde annem benim yazdığım mektupları saklamış.Onları okudum baktım ki ben vefalı bir insanmışım epeyce bir mektup yazmışım.
O vakitler mahalle araları sokaklarda posta kutuları vardı.Oralara atar, erken gitmesini istersek postanelere atardık.Ben hep zevk almışımdır.Mektup yazıp atmaktan...Keşke yine devam ediyor olsa...Radyo proğramlarınada epeyce bir mektup atmışluğım vardı.Genelde kültür ağırlıklı, proğramlara, şiir proğramlarına yazıyordum.1993 yılları özel radyoların yeniden açılması radyonun yeniden hayat bulduğu sıralardı.

Ben çok zaman şöyle başlardım mektuba ;
Saygı değer ya da pek muhterem ........
Hayatın dikenli ve sarp yollarından kolaylıkla geçmeni temenni eder.Hatırınızı sual ederiz.İşaallah iyisinizdir?
Zarfın içine fotoğraf ya ufak bir hediyeler koyulurdu.Arkadaş mektuplarını birbirimizi unutmamayı dilerdik manilerle.
Hayat bir gemi
Yoktur yelkeni
Unutma beni
Unutmam seni.
Kimi zamanda cinaslı manilerle dile getirir mektubumuzu zenginleştirip güzelleştirirdik.
Hatıra hatıra dedin
Başımın etini yedin
Alsana bir hatıra
Ömür boyu unutma.
Mektubun sonunda bir sepet yumurta resmi çizer.
’Sepet sepet yumurta
Sakın beni unutma’
Unutursan küserim
Gül yüzünden öperim.
diye bitirirdik.