Her şey için bir sebep bulunabilir.

Bir insan sevmek isterse sevmesine sebep olacak bir sebep mutlaka bulabilir. Bir gülüş,bir tebessüm,bir ses,bir nefes..

Her şey sevgiye bir sebep olabilir..Bir şiir,bir yazı..Görüş,fikir, düşünce,resim...Her şey ve herşey bir sevgiye,sevdaya sebep olabilir..Yeter ki gönül teline dokunsun.. yeter ki Gönül pençeresinden bir bir bukle sevda süzülsün..

Sevmemenin de bir sebebi bulanabilir her durumda..Nefretinde bir sebebi mutlaka vardır.. Yeter ki istesin insan,arzu etsin..Desin ki sevmeyim..Nefret edeyim..Bundan uzaklaşayım..Bunu kafasına koymaya görsün..Mutlaka bir sebep vardır..
Bazen bir kelime..Bazen bir cümle..Bazen bir bakış..Bazen bir duruş..Bir şey sebep olur yeter ki nefret edecek,sevmeyecek..ve ya uzaklaşacak bir sebep..
Olmayacak yerden bir sebebin kuyruğuna tutulur insan..Ve kendince bir sebep ortaya kor..Sebep bu der..Aslında kendisi de inanmaz. Ama insan bu ya inandırır kendini..

Sevmek de sevilmek de bazen takım tutmak gibi olur..Takımı ne yaparsa yapsın sever..İster kazansın ister kaybetsin..ne olursa olsun sever..Sebebi bazen rengidir..Bazen memleketidir.. mutlaka o takımı tutmak için de bir sebep vardır.. Ya da takım tutmak içinde tutulabilir.. Hiç sebep yokken takımı kaybedince üzülenler, kazanınca sevinenler.. Üzülme ve ya sevinme sebebini bulmuştur artık...

Parti tutanların hali de bundan farklı değildir . İnsan dururken solcu ,sağcı olabilir.. Hiç sebep yokken bir partiden diğer partiye de geçebilir..Bir defada sevince artık..partisinin doğrusu , eğrisi onu ilgilendirmez..Tutmuştur bir kere..Sevdalanmıştır.. En büyük hatalarını bile savunacak bir sebep,bir yol bulur..Onun partisi bunu yapmamıştır..Aslında bunu kastetmiştir..Bunu demek istemiştir.. Ya da çalmamıştır, kaybolmasın diye yer değiştirmiştir...
Tarafı olduğumuz parti ,siyasi kuruluş hiç yanlış yapar mı canım.. Mümkün mü...

Biz millet olarak böyleyiz..Her şeye bir sebep bulmada mahiriz. Becerikliyiz. Yeter ki bir kere sevelim yada bir kere nefret edelim...