PARAYMIŞ PARA
“Bundan böyle dünyada
Aşkın adı Ayten olsun”
Ümit Yaşar bu dizelerle bitirir “Milyon Kere Ayten” şiirini. Bir aşk şiiridir. Ümit Yaşar Oğuzcan da aşkın şairidir ne de olsa...Taşlamaları da var. Mizahlı, iğneleyici şiirleri de.
Ümit Yaşar’ı rahmetle yad edelim. Son dizedeki “Ayten”in yerine “para” sözcüğünü koyalım. Yani şöyle olsun:
“Bundan böyle dünyada
Aşkın adı para(!) olsun”
Günün anlam ve önemine binaen. Ustamız kızar mı bize? Yok canım şimdi göklerden bize bakıp gülümsüyordur.
Çokları için öyle değil mi? Paraya tapanlar yok mu? Bakın etrafınıza. Beyaz camdan yansıyanlara bir göz atın. Bana hak vereceksiniz.
“Para, para, para...
Varlığı bir dert,yokluğu yara”
Bir şarkının nakaratı. Parasızlık bir dert. Çokluğu başka bir yara...Şiirler, şarkılar, türküler...”Parayla saadet olmaz”lar falan filan.
Çok yazılmış çizilmiş. Çok konuşulmuş para üstüne. Kimi bol para kazananlar kazandıklarını kafi görmemişler. “Rabbena! Hep bana...” vird olmuş dillerine. Gözleri doymamış. Makam,mansıp sahibi olmuşlar. Fırsatı ganimet bilmişler. Karanlık işler ve dümenlerle servetlerine servet katmışlar. Paradan başka bir şey görmez olmuş gözleri. Böylelerinin gözünü toprak doyurur ancak.
Tevfik Fikret’in Han-ı Yağma’sını anımsayalım. Aradan yüz yıl geçse de tazeliğini koruyor Han-ı Yağma. Yağmacılar bitmiyor,tükenmiyor ne yazık ki...Yazımızı Han-ı Yağma’nın son kıtasıyla noktalayalım:

“Bu harmanın gelir sonu, kapıştırın giderayak!
Yarın bakarsınız söner bugün çıtırdayan ocak!
Bugünkü mideler kavi, bugünkü çorbalar sıcak,
Atıştırın, tıkıştırın, kapış kapış, çanak çanak...

Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı iştiha sizin,
Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!”