Rüya bu ya
Aldığım çeyrek bilete büyük ikramiye vurmuş,
Evimizin önünde bir kalabalık, bir gürültü-patırdı bir bağırıp çağırmalar ki, irkildim pencereye koşup caddeye baktım ki, ne göreyim;
Ya yaya… şa şa şaa.. zengin oldun çok yaşa !.. nidaları
Gözlerime inanamadım, kulaklarıma güvenemedim gördüğüm bu manzara karşısında.
Büyük bir heyecan, korku, kuşku, sevinç ve merak karışımı duygular girdabında boğulur gibi oluyordum, afakanlar basmıştı ki, birden uyandım …

Ohhhh be !..
Şükür rüyaymış diyerek birden toparlanmaya çalıştım.
Bir bardak su içip, tekrar yattım.
Yattım yatmasına da şeytan girdi araya, ya gerçek olursa, ya bu şans bana vurur da bu kadar çok para bana çıkarsa demeye başladım. Bu kez, daha bir huzursuz etti bu kadar çok para beni.

Ne yapabilirdim, ne edebilirdim, nereye kor, nerede saklayabilirdim ki, bu kadar çok parayı ?
Bankaya koysam güvensiz, üzerimde taşıyamam, emanete bıraksam çarparlar, rast gele yerde bulundurmam çok sakıncalı …
Düşüne düşüne ona da çare buldum
Ayakkabı kutusu, evet boş ayakkabı kutuları, oleeey !..
Evet, hem pratik hem temini kolay hem de parayı güvenle saklayabileceğim bir şey.

Dolaptaki ayakkabı kutularına baktım, adetini saydım ama,yetersizdiler bu kadar parayı koymak için.
Çarşıda tanıdığım kunduracı Ahmet Öksüz abi geldi aklıma.
Doğruca oraya gidip, adamın elinde ne kadar boş ayakkabı kutusu varsa toplayıp aldım. Bir torbaya koyup evin yolunu tuttum.
Şimdi Milli Piyangodan bana çıkacak olan büyük ikramiyenin bana teslim edileceği günü saati bekliyorum, zira KUTUBANK ‘ ım hazır.

“ Adının açıklanmasını istemeyen şanslı piyango milyarderi şimdilik kayıplara karıştı” haberini gazetelerde okuyuncaya kadar ortaya çıkmayacağım, kaçmaya devam edeceğim.,

n’olur n’olmaz !




* Muzaffer yıldırım