Özlemiştim.Hemde tarif edilemeyecek kadar.Peki aramızda mesafe mi vardı ? Hayır, sadece aşk.Ve gittim meleğimin yanına, daha fazla dayanamadım.Meleğimi sordum ’’ nerede ? ’’ dedim.
’’Arka odaya bak’’ dediler.Gittim...Aman Allahım ! Bir güzellik....Bir hoşluk..Eşi olmayan bir karşılama...Meleğim hayatın yoruculuğun dayanamamış ve bir yatakta kıvranmış yatıyordu... Öyle bir güzellikti ki tarifi mümkün değil.Gören aşık olmaması imkansız.. Yanına diz çöktüm sevdiğimin... Bir dakikaya yakın izledim onun, Ömrümce baksam doyamıyacağım yüzünü... Yanakları tombulca..ikisi’de tadına doyulmaz birer kırmızı elmayı andırıyordu.Gözleri Feth edilemeyecek birer kale....Ve hayatıma hayat katan o an gelmişti...Meleğimin yanağına bir öpücük kondurdum ve o tüy kadar zarif uykusundan uyandı..Ve dedi ki ;
-Neden geldin ?
-Seni çok Özledim..
-Ama uykum var.Şimdi git.
-Tamam.’’ dedim.’’

Ve son bir öpücük ile uykusuna geri döndü meleğim..Ne yapayım Oda öyle seviyordu işte..
Onu kimsenin lafına bakmadan seviyorum sadece ona inanıyorum ve geleceğimi ona vaad ediyorum.O benim meleğim... Emini ki dediği gibi oda beni seviyor..Meleğim.... ( o kim derseniz o bunu okudu şuan)