Göz sağıcısı! günümüzde insanlar birbirlerini sağıp yağmalarken, edebi yazarlar göz sağımdan bahseder yani gözleri sağan, gördüklerini veya görünenleri yazmak ince bir sanat olsa gerek bu bir bakıma farkındalık yaratmak, farkındalığı göstermektir... Ki yazar, bunu gösterme arayışı içinde olmakla birlikte kapalı bir metin ile düşünme görümüze bırakmıştır.

Neyse yazının felsefi boyutuna geçerken, hiççilik akımın yokluk, var olmama şekline rastladım fakat bu inkar veya yoksunma olarak algılanmasın; göreceli olarak yani olmamayı olarak ele alırsak göz sağıcısı edebi anlatısı bizi-beni- daha çok düşünmeye sevketti.

Kanımca hiç bir şey de çok şeydir. İnsanın yaşamında tek olan şeyler, bizzat yaşamın kendisidir. Zira, yaşamın olmadığı bir yerde şeyler hiçtir... özne-nesne veya nesne-özne birbirine bağlı ihtiyaçlar piramidi olup yaşam süreciyle ilintilidir.

Ve akabinde, insanların sonsuz arayışları ölümüne kadardır. Sanrılar, gerçekleşmemiş düşünceleri irdelerken bence öngürüleriyle insanlara hizmet edecek buluşlara da faydası olur diye düşünüyorum, ki
" "ben doğmadıysam sen kimsin" diye sordu; akıllıca bir soruydu... "Kabuğunum senin" dedim, yüzünü aynadan kopardı..."

felsefik bir soruyla "Ölüler nereye gider? doğmayanların yanına" diye bitirmek istiyorum

zor bir sınav oldu benim için açıkçası; buraya yorum yapmak bir hayli zormuş ummarım yanlış anlağa(kavrama) düşmedik... Bu tür felsefi boyutlu eserleri okumayı seviyorum

Sevgiyle, saygıyla selamlıyorum

Bir tane kelime hatası var sanırım yazınızda " kurttum" ; tabii emin olamadım hani türetmişsinizdir belki diye farklı bir anlamda ise eğer kusuruma bakmayınız.

"
ozanda:
kulak konuşur,
ağız dinler;
anlaktır, uyanıktır doğuran ve düşleyen;
uykudur açık seçikgören;
imge ve sanrıdır bakan,
eksiklik ve boşluktur yaratan..."

Demiştir ya Sn. Vallery bu aklıma geldi okuyunca yazınızı.

Hoş bir çalışma

Saygılarımla

Çok başarılı ve derin, tebrik ederim. Kanı kurttum yerine, kanı kuruttum mu olacaktı acaba ?