Başını apartmanın en üst katına kaldırdıkça tuhaf oldu. Bu taş bina sarhoş ediyordu bir şekilde onu. Duvara konan bir kelebek gördü ve içine bir şey dolduğunu hissetti. Kıpır kıpır bir his katlanıyor dudağında bitiveriyordu. Çok sarılmak istedi o küçük yaratığa. Rengarenk olmayı düşündü. Öyle istediki.. Öyle güzeldiki..

Zihni bulandı önce. Düşündü.. Zihni çalkalanmaya başladı. Hatırladı.. Zihni daha sıcaktı ve asidikliğin arttığını hissedebiliyordu. Saldırı başlamıştı çoktan. Nasıl engel olabileceğinide bulamamıştı bu zamana kadar. Durmadan bulanmaya devam etti zihni.

Kustu. Geçmişin özsıvısı gözlerinin önündeydi artık. Pis kokuyordu ve iğrenç görünüyordu. Düşünerek kustu o duvarın dibinde. Kelebeğe sonra hatırlayamayacağı sert bir yumruk attı. Görmek istedi nasıl ezildiğini, paramparça olduğunu göstermek istiyordu. Avucu tüm kainat olduda göremedi başkaları. Avucunun içinde ezmeye devam etti.İçinde.. Eli rengarenk olmuştu.

Sol iç cebinden yapay bir çiçek çıkardı. Başının dudaklarından ayak uçlarına aktığını hissetti, çiçeğe yavaşça tükürdü. Yol boyunca onu koklayarak yürüdü.