Yaşananlar.(3-cü hissə)

...Artıq axşam olmuşdu.Aybəniz axşama hazırladığı yemək stolun üstündə yavaş-yavaş soyumaqda idi.Gündüzdən dilinə heç nə vurmayan Mehman kişi televizora baxa-baxa siqaret sümürürdü.Hansısa kanalların birində muğənninin yanıqlı oxuması onun qulaqlarına çatmazdan əvvəl yan otaqda dustaq edilmiş Ülkəri daha da için-için ağlamağa vadar edirdi:
-Yaşananlar nə gözəl olur,
-Onları unutmaq olarmı.
-Bir səni sevdim dünyam qədər,
Səndən başqa ümidim varmı?....
....müğənni oxuduqca Ülkər daha da pis olurdu...Yadına Rəşad ilə ilk tanış olduqları vaxtlar düşdü.Necə də qayğısız və xoşbəxt anlar idi o anlar.Sevginin məhəbbətin necə olduğunu Rəşadı sevəndən sonra anlamışdı.O günlər Rəşada qismət olmasa belə,lap ağsaçlı qadına çevrilib əlinə əsa alıb qocalıb əldən düşsə belə heç zaman xatirəsindən silinməyəcəkdi...
...Gözəl bir may günü idi.Tələbələr texnikomun qarşısına toplaşmışdılar.Bir azdan mədəniyyət sarayında müstəqillik günü ilə bağlı bayram konserti keçiriləcəkdi.Müəllim və tələbələr də o konsertə tamaşa etməyə gedəcəkdilər.Ülkər texnikomun Ikursunda oxuyurdu.Rəfiqəsi Ləman ilə pilləkənləri enərkən gözləri ona sarı addımlayan bir oğlana sataşdı.Oğlan pilləkanları üzüyuxarı qalxırdı.Bir anlıq Ülkərin üzünə istilik çökdü,yanaqları allandı.Və biləndə ki oğlan da buna baxır tez baxışlarını oğlanın nəzərlərindən yayındırdı.Birdən qolunu astaca dürtmələyən Ləmanın mənalı baxışlarına diqqət edib günahkar uşaqlar kimi pilləkanı enib həyətdə avtobus gözləyən qızların yanına getdilər.Özünü hər kəsin gözü qarşısında nə isə günah iş edən kimi aparan Ülkər Ləmanın nəzərindən yayınmırdı.O Ülkərə yaxın gəlib soruşdu:
-Ay qız nə olub?
-Heç nə Ləman nədənsə başım ağrıyır.
-Bu da haradan çıxdı Ülkər,deyə Ləman Ülkəri qucaqlayıb bağrına basıb qulağına pıçıldadı:
-Yoxsa bu başağrısı bizim qonşu oglan Rəşada görədir,hə?
-Ülkərin elə bir dili tutuldu:
-yo yo yooo nə danışırsan?Rə Rəəəşad kimdir?
-Yaxşı ay qız,kəkələmə.Mən sənə hər şeyi bir-bir anladaram.Amma qoy avtobusumuz gəlsin.
Bu an ikinci mərtəbənin pəncərəsi açıldı.Ülkər cəld nəzərlər ilə yuxarı boylandı.Yenə o...
Rəşad pəncərəni açıb oradan ilk dəfə gördüyü qıza həsrət ilə baxırdı.Ülkər daha nə edəcəyini bilmədi.Yox bu dəfə qrup qızlarına qəti heç nə anlatmamalı idi.Ləman yavaşca onu kənara çəkib söyləndi:
-Sənin bəxtin gətirib qız,Rəşad varlı oğlandır.Anası onu evləndirmək istəyir.Amma Rəşad hələ ki heç kəsi sevə bilmədiyindən heç kəs ilə ailə qurmaq istəmir.Əgər o bu qədər qızın içindən sənə baxıbsa deməli burada nə isə var.Sən harahat olma.Mən bu gün hər şeyin yerinə çataram.
Sən demə Rəşadın da bacısı həmin texnikomda oxuyurmuş.Rəşad onun sənədləri üçün gəlmişdi.Və anlayanda ki bacısıgil bayram konsertinə getməlidir.O da bacısına qoşulub konsertə getmək qərarına gəldi.Bu həm də Ülkəri daha yaxından tanımaq üçün bir imkan idi....

Ardı var....