-Alo orda mısın kar tanem?
-Evet uğur böceğim sesim gelmiyor mu?
-Evet geliyor ama bana sürekli ve o kadar içten sesleniyorsun ki sesini bana duyurmak istemen ve sürekli canım, uğur böceğim demen inan bir ömre bedel o yüzden biraz daha bekliyorum ömür gibi uzun ve ömür kadar kısa bir kaç saniye ...
-Nasıl geçti günün ruhumun ışığı?
-Sensiz her geçen gün daha çok üşüyorum onun dışında sadece nefes alıp vermek ve seni düşünmekle geçiyor...Ya senin
-Ben nasılım biliyor musun? İçi bomboş koca bir Dünya gibiyim...Kalp atışlarım bile isminle atıyor ama bir, bir, bir.... İşte yine başlamıyacağım söz veriyorum üzmek istemiyorum bizi...
-Görmeyi dokunmayı koklamayı ne kadar istiyorum anlatacak şair yok aşkım ama....
-Biliyorum uğur böceğim sen başıma gelen en güzel şeysin ve nefes alıp verdiğini bilmek ucunda sana dokunamamak da olsa çok güzel...
-Alo, alo ordamısın uğur böceğim Alo....
Devamı gelecek...
Mehmet Kovancı.