Aşk ne demektir diye sorgularsanız eğer zihninizde, olduğunuz yerde tepinmekten başka bir şey yapamadığınızı geç de olsa farkına varacaksınızdır.
Nedendir, niyedir, şuramdakinin benzerini bulamadım ben.
Hayalin, o kadar gerçekti ki, kendimi kandırmaya çok fazla kapılmışım. Seni, sensiz yaşamaya ayak uydururken, aslında ben, tam da kendimi kaybetmişim. Seni ararken firarlardaymışım da, bihabermişim. Kötü son, hep vardır. Üzgünüm, unutmuşum sevgilim…
Ben aslında, bensiz de mutlu olmanı isteyecek kadar fedakardım aşkımda. Ben aslında, sırf sen yağmuru seviyorsun diye, şemsiyelerimden vazcayacak kadar çocuktum. Sırf orada yaşıyorsun diye, her fırsat bulduğumda sessizliğini dinlediğim yerin sahilinden vazgeçtim. Uykularımdan vazgeçtim. Senden bir o kadar uzakken, bir o kadar yakın olmayı başarmak adına, benliğimden vazgeçtim…
Peki ya, kendini ona uyarlarken, benliğini kaybedersen, ne kalır senden geriye?
Cesareti kayıp dünyamın, tamamlayanı olmanı her düşlediğimde, hayallerimde kendimi bulamadım çok kez. Çünkü zaten, bir damla, bir damla daha aslında bir damla iken, sen demek, ben demek değil de nedir? Görmeyi, konuşmayı bırak, adını duyduğumda beni benden eden şey, aşk değil de nedir? Aşk nedir? Cennetteki elma mıdır, cehennemdeki kor parçası mıdır? Aşk sen misin, yoksa bendeki sen misin?