Gittin; arkanda sadece anıları bırakarak. Terk ederek bir kenara tüm yaşanmışlıkları bilinmezliklere yol aldın. Veda etmek bir yana dönüp arkana bile bakmadan. Gittin.. Sen görmedin gözyaşlarımı yağmur oldu karıştı toprağa filiz oldu yeniden...
Gittin; bir neden sunmadan sessizce, unutulmuşların arasına girmeyeceğini bile bile kayboldun gözlerimden. Bedenin bir yana kalbini de alarak . Gittin.. Sen görmedin yüreğimdeki yangınları kaç yağmur yağdı küllenmedi...
Gittin; onca şey varken daha konuşulacak, tek birşey söylemeden, sanki inkar edercesine tüm cümleleri sustun. Birtek hasretini ve anılarını bana miras bırakarak uçup kafesinden. Gittin.. Sen görmedin kanadı kalbim bir daha iyileşmedi yeniden...
Gittin; gözlerimin içine baka baka, kalbine taş basmış aşkı ve sevdayı yok saymışcasına. Hiç belli etmeden usulca çektin ellerini, bir hayalet misali kayboldun birden dünyamdan. Gittin.. sen görmedin içimi kemirip bin parçaya bölen yaratıkları...
Asıl gidişin değil benim sonumu getiren, herşeyi inkar edermişcesine olan bakışların, hiçbir şeyi yaşamamış sayan sözlerin beni öldürdü. Belki alışabilirdim yokluğuna, belki kurardım tek kişilik dünyamı içinde sen olmadan da seni sevebilirdim. Ama sen senide ve hayallerini alıp Gittin.