Başkent Ankara’da yaşayan biri olarak,Ankara’nın gençlik parkından söz edilmeden geçilmez.Şair Rıfat Ilgaz’ında gençlik parkı şiiri vardır.

’Bütün sokakları bu kentin Gençlik Parkı’na açılır
Bir sevgi ilkyaz sıcaklığında
Bir türkü yükselir uygarlıktan yana
Halktan yana emekten yana bilimden yana
Alır karamsarlığımızı götürür.’

’İşte beklediğin düş gözlerinin önünde
Uysun adımların çağının gidişine
Uysun adımların çağrısına gerçeklerin
Başının içinde ilkyaz bulutu
Altın toprak üstün yaprak
Gençlik Parkı’ndasın.’

(1968)

Rıfat Ilgazın kaleminden Gençlik parkı bu satırlarda yer alır.

1990 yılları eş dost,akraba,komşularla birlikte neşeyle gençlik parkına gidilirdi.
Çay bahçelerinde ince çakıl dökülü zemine yerleştirilmiş masalara oturulur, semaverde çay içilir.
Videonun yaygın zamanı Ferdi Tayfur’un,Orhan Gencebay’ın,İbrahim Tatlıses’in acıklı,aşk filimleri,arabesk şarkıları eşliğinde izlenirdi.Bazı çay bahçelerinde canlı müzikler eşliğinde eğlenilirdi.’Şişman’ dan binbir muziplikle sunduğu Maraş dondurması yemeden gelinmezdi.Külahda çekirdek, kağıt helvalar,mısırlar alınır.Yeşillikler, fıskiyenin serinliğiyle,akşam yakamozu andıran,ışık gösterisiyle parkta yürüyüşler yapılırdı. Havuzda kayıklara binilir kürekler çekilirdi.Yazlık aile gazinolarda sanatçılar gelirdi.Rahmetli Bergen,Barışmanço’yu orada dinlemiştim.Açık hava tiyatroları olurdu.Çocuklar mışıl mışıl uyurdu arabalarında.Biraz daha büyüyünce Luna Parkta çarpışan arabalara,dönme dolapa,mini trene,balerine binmek için çocukların gönlü edilir.Keyifli bir pazar günü yaşanırdı.Nikah salonunda yeni çiftler ebedi beraberliğe imza atar,anılarında gençlik parkı bir başka değer kazanırdı.O günün anısında fotoğraflarda, arka fonda güzelliğiyle yaşatılırdı.Daha sonraları biraz güvenliğine,nezihliğine gölge düştü,gençlik parkının.Son iki yıl büyük şehir devir aldı henüz hiç bir yapılanma yenilik mevcut değil.O güzelim çay bahçeleri yıkılmış,bir harebe görünümünde.Gençlik parkı ile ilgili anılarım yeniden canlandı gözümde.
Parentez açmak istedim.Sizleride yaşayıp bilenleri o günlere yolculuk yaptık.Ne yazık yaşarken kıymeti bilinmeyen biteviye harcanan zamanlar...Ankara’da....