Hey deliren delirten dünya
dipçiklere bezdiren dünya


ben deli değilim
yarım delide olamıyorum


birde deli balı üretmişler
uslanmam artık


şırlanıp şerbetlerinden hep deli olmalıyım
çocuklar gibi şenlenmeli allanmalı ballanmalıyım

ve bazen değil her zaman
delice dipçiklime deliliğe vurmak gerek hayatı



Bir gün deliler hastanesinde
hastalarını muayene eder Doktorlar gördüklerine inanamazlar




bütün deliler birleşmiş
birbirlerine bağırır el kol işaretleri yapar
her bir deli ayrı ayrı peygamberlik iddiasında bulunurmuş




biri ben İsa peygamberim
diğeri ben Musa peygamberim
bir diğeri ben İbrahim peygamberim
lakin bir deli varmış ki hiç sesini çıkarmaz
öylece olduğu yerde sus pus otururmuş




Doktorlar düşünmüş kendilerince ve karar vermişler
bu hasta her halde kimseye karışmadığına göre iyileşti
bir muayene edelim ki ona göre muamele edilsin diye


varmışlar yanına ve sormuşlar
sen neden bur da sessiz oturuyorsun
bak arkadaşların her biri
bir peygamberlik iddiasında bulunur
neden onlara müdahale etmezsin !
sen ne dersin bu işe !



o sessiz sus pus olan hasta
öfkelenerek ayağa kalkar ve...

hadi behhh kim onlara peygamberlik iddiasını verdi
çabuk emrediyorum size
tez elden o makamdan indirile



oysa o sus pusluk içinde sessiz ama akıllı gibi
iyileşti diye düşünülen hastada
kendini Allahlık iddiasında bulunurmuş

..... ne diyene ne diyen hayatı delirten kula ne diyene

Gülay GÖKTÜRK